… saat kaç kere çalsa zehra o kadar hazır ben hazır değilim o kadar hazır değilim ismail ne bilecek silik bir pazartesi ne kanı ısınmıştır ne yalnızlıktan korkar hem zehra’yı görmedi ki görmedi ki
ben ismail’i harcadım kim olsa harcar yirmibeş daha mı yirmibeş eylül’ü istiyorum dört haftası olacak otuz başka günü her başka gün bozuk gözlü bir zehra olacak ya ben ne olacağım bilmiyorum bilmiyorum A.İlhan
Sonunda günün görülebildiği bir karanlık tünelin içindeyim
Yol ayrımında putlaşmıştım ya taşlaşmıştım ya hani ölmüştüm ya, ve şimdi uyandım da kendi yoluma döndüm ya….kolay olmayacak…içim yanıyor. kolay olacağını ne düşündürdü ki bana? Lanet lanet lanetler olsun sana. Tek sana mı, HAYIR! Bana da lanetler olsun ben olduğum için. Değişemediğim için. Ama bedduam bitmedi. Bağırmak istiyorum ama içimden gelen çığlığa benim nefesim yetmez ki. Bu da hiç bağıramamak kadar öldürüyor. No difference.
Kasaptaki et gibi çengele asılı kaldım. Dört sene altı ay on yedi gündür asılı kaldım…
Canımın acısından mantıklı düşünebilme yeteneğimi yitirdim.
Unutamamanın edebiyatı daha ne kadar yapılabilir? lanet olsun! lanet lanet lanet lanet olsun!!!! Lanetler olsun! Hadi gülelim. Derdimiz yok ki. Efendim? Hangisi ? Yok canım o dediğin dert sayılmaz. Adamakıllı birşeyler söyle. Komik olma. Sağlıklısın. Ötesi yok kapa çeneni. Lanet olsun! Lanetim çin seddine kadar gitsin. Duvarlarına çarpıp bana geri dönsün! Beni sarssın kendime getirsin!
‘kal benimle yalan söyle bu saatten sonra istemem artık hiçbirşey öldüm de nasıl ne farkeder’
Bence nasıl ölündüğü de farkeder.Sonucuna katlandigim ama nasilini hazmedemedigim, hala kafa yordugum bu gunlerde…
‘ne söylesem de gideceksin zaten uc bes dakika ne farkeder’
rüyamda gördüm.üzerinde mavi bir kazak vardı. süpriz gelişim karşısında beklediğim tepkiyi vermiştin. arkadaşlarınla benim aramda bir karar vermen gerekmişti. ne benden vazgeçiyordun ne onlardan. çok sevimli görünüyordun. biliyor musun zaman her derdin ilacı değilmiş.
I’ve told about you to a russian, korean, swiss, italian, ukrain, french, my step teacher,my maltese and english teacher, manager of the international cooks organization, two english professor… 4 years…
Cara’s orda, ben gittim. Visitmalta sitesi cafe araması yapıp 0 result diyebilir. Ama ben gittim gördüm oturdum ve sıcak çikolata içtim. Akşamları, yanıbaşından vızır vızır arabaların geçtiği yoldan büyük saksılı yeşilliklerle ayrılmış cafe önündeki kalabalık kuyrukta ben de bekledim.Simone’un her deniz dönüşünde amaretto içmesine eşlik ettim.Nikolai’ın son gününde Maria ile orada günü, güzel bir dönemi bitirdik. Saksilar ile yol arasindaki kaldırımda, o benim hapşırmamı taklit ederken gülerek ayrıldık. Cara’s adında bir cafe var orda.Sliema Garden’in tam karşısında.
Takvimin Kasım sayfasında sonbaharın güzel bir resmi var. 12 gündür baktıkça içimi huzur dolduran sarı sonbahar yapraklarıyla kaplı, akşam güneşi ile aydınlanmış bu parkın New York’taki Prospect Parkı olduğunu bilseydim hemen Aralık sayfasına geçerdim. Orda karla kaplı bir bahçede ipe asılmış üç mandalın resmi var.Suya sabuna dokunmuyor.
Rüzgar esti üstüme üstüme üstüme oooooo Seni vurdu yüzüme yüzüme yüzüme oooooo (N.K)
Anlamak güç. Ölüm para ile alınan bir şey olsaydıyı düşünmek garip. Ölüm satan bir dükkan iyi iş yapardı fikrimce. Bu sadece otobüste, inecek var,düğmesine basmak kadar anlık ve basit bir karar. Yine de itici bir düşünce, ölmek için para biriktirmek. Anlık ölümlerin sayısının arttığı gözlemlenince, düşünmeden ölüm satın almak yasaklanırdı. Alıcılar bir odaya alınıp bir saat bekletilirdi önce. Karar değişikliği durumunda paranın sadece yarısı iade edilirdi . Odayı işgal ettikleri süreye karşılık.
