Miriam Williams, kitabında Tanrı’nın Çocukları adındaki bir tarikatta geçirdiği yıllarını anlatıyor.Kitap, kahramanımızın tarikata girişiyle yarım bıraktığı kariyerini, uyanışının ardından devam ettirmesi ve yaşadıklarını bilimsel bir bakış açısıyla ele almayı denemesi sebebiyle bir biyografi olmanın ötesinde. İnsanların hangi sebeplerden ötürü bu tarikata katılmayı seçtiklerine dair önermeler sunması ve tarikat yapılanması aracılığıyla insanlar üzerinde ne denli büyük bir tahakküm kurulabildiğini göstermesi dolayısıyla dikkatle okunması gerektiğine inanıyorum.

 	Miriam Williams; Çeviren: M. Barlas Çevikus Varlık Yayınları; İstanbul, 1999, 13.5 x 19.5 cm, Türkçe. ISBN No: 9754342075
Miriam Williams; Çeviren: M. Barlas Çevikus Varlık Yayınları; İstanbul, 1999, 13.5 x 19.5 cm, Türkçe. ISBN No: 9754342075

Tanrı’nın çocukları tarikatı,kahramanımızın hayatında hippi hareketinin büyük bir hızla sürdüğü bir dönemin gölgesinde arayışı en belirgin biçimde hissettiği ilk gençlik çağında beliriverir. Miriam’ın öğrenim hayatı boyunca hiçbir gruba dahil olmayışı, sanırım duyduğu yalnızlığın ve yabancılaşmanın bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Yaşadığı dönemin dumanlı atmosferinde bu yabancılaşma hızla büyür ve Miriam, yardıma en ihtiyaç duyduğu anda Tanrı’nın Çocukları’nın sesini işitir.Trikatın lideri David Moses, yapılanmayı yazdığı mektuplarla yönlendirmektedir. Gücü gittikçe baskınlaşarak, zamanla yazdıkları İncil’le eşdeğer tutulur hale gelir. David Moses güçlendikçe de müritlerinden daha radikal isteklerde bulunmaya başlar.Tarikat komün yapısında, herşeyin ortaklaşa gerçekleştirildiği bir düzene sahiptir. Kitapta, satır arasında, bu yapının verdiği güven duygusunun, dış dünyada yaşam korkusuyla birlikte üyeler üzerinde tarikattan ayrılmayı zorlaştırıcı bir ana etmen olarak hissedildiği yer alır.Tarikat üyelerinden ilk aşamada tüm sahip olduklarından vazgeçmelerini, varlıklarını yapıya bağışlamalarını talep eder. İlk anda göze çarpan bir başka unsur olan ve de tarikarın geçireceği tüm evrimsel süreçlerde belirgin rol oynayan nokta ise üyelerin, akıllarından tanrıyı çıkarıp dünyevi meselelere kafa yormaları, düşünmeleri tehlikesine (!) engel olacak şekilde asla yalnız bırakılmamalarıdır.Günlerini dualarla, ayinlerle ve çeşitli angaryalarla tamamen dolu ve itaat esasına dayalı olarak geçiren üyeler, zamanla, sorumluluk almaktan kaçınmanın, karar vermek üzere meseleleri muhakeme etmekten vazgeçmenin plastik konforuna kapılıverir. Ayrıca, doğal olarak tüm dini yapılanmalarda olduğu gibi itaat etme vektörünün kadınlar üzerinde hissedilen şiddeti (!) çok daha yüksektir.Zaman içerisinde David Moses, tarikatın korkunç bir hızla genişlemesi, önce avrupa, ardından tüm dünyadaki kolonileşme hareketlerinin etkisiyle dini olduğu kadar politik bir kişilik haline de gelmeye başlar. Müritleri üzerindeki tahakkümü ise, onlardan özgür bir insanın asla kabul etmeyeceği türden taleplerde bulunmasını sağlayacak şekilde artar. Müritlerinden, sırasıyla, kadınlarını paylaşmayı, arayış içerisindeki varlıklı insanları tarikat bünyesine katabilmek uğruna bu insanlara tanrının sevgisinin (!) sunulmasını, zamanla bunun karşılığında para elde edilmesini, tarikat çocuklarının dahi cinsel istismar konusu edilmesini bekler. İstedikleri ne oranda korkunç gözükürse gözüksün, karşılıksız kalmayacaktır.David Moses ve yakınlarının bir elit zümre oluşturmaları, herşeyin üstünde yetkiye sahip oluşları sebebiyle istisnayi durumlar yaratmayı çok iyi beceren liderlerin türemesi de dahil olmak üzere daha bir çok gerçeğiyle, örneğin hastanın doktora gitmek istemesi inançsızlıktır, mantığın çok uzağında olmasına rağmen, insanlar ayrılamayacak denli sağlıksız düşünmektedir. Miriam bu noktada karşımıza, tarikat üyelerinin küçük yaşta karşılaştıkları cinsel istismarlar, üyelerin toplumu yozlaşmış bulmaları ve değiştirmek hususunda idealist olmaları sebepleriyle tarikat üyesi haline geliverdikleri önermeleriyle çıkıyor.Kitap, cemaatleşmenin safhalarını, tipik kabullenimlerini ve finansal kaynakları nasıl elde edip doymaz, iflah olmaz bir düzen haline geliverdiğini içeriden birinin gözüyle anlatıyor. Ayrıca, tarikatın kolonileşme hareketinin, sömürü ülkelerindeki halkların ihtiyaçlarıyla, yaşam algısıyla alakasızlığının çok ötesinde, bir çeşit inanç ithalatı şeklinde gerçekleştiğinin gözden kaçırılmaması gerektiğine inanıyorum.Dolayısıyla kitap, tüm kaynaklarının yeşil sermayeye peşkeş çekilmediği (!), cemaatlerin kendi yapılanmalarına çözülemeyecek denli derin ağlarla bağlı kıldığı güvenlik güçlerini kendi özel kolluk kuvveti haline getirmeye başlamadığı (!), insanların ülkelerinin sahipsiz olmadığını göstermek uğruna olmadık gerekçelerle zindanlarda kanserden ölmediği (!), delirmediği (!), çürümediği (!) ve zaten sahipsizleştirme yolunda birçoklarının katledilmediği (!), cemaat soruşturmalarının susturulmadığı (!), cemaat-vakıf-terör üçgeninde kas kusturulmadığı (!), şeyhler-dervişler ülkesi olmayan (!), geleneksellerin çocuk tecavüzcüsü çıkmadığı (!), gemiciklerin alıp başını yürümediği (!), çiftçinin kovulmadığı (!), işçinin dövülmediği (!), ulusalcılığın suç sayılmadığı (!) ulus devletlerin insanları için devletin varlığı ve bütünlüğü yitirilmeden önce okunması gereken yüz kitaptan biridir.wikipediaxfamilyamazonantoloji