“Bir Ignliiz Uvnsertsinede ypalin arsaitramya groe, kleimleirnhrfalreiin hnagi sridaa yzalidkilrai omneli dgeliims. Oenlmi oalnbrinci ve snonucnu hrfain yrenide omlsaimyis. Ardakai hfralirensrisai kriaisk oslada ouknyuorums. Cnuku kleimlrei hraf hraf dgeilbri btuun oalark oykuorumusz.BAKIN, NASIL DA DUZGUN OKUDUNUZ. ILGINC DEGIL MI?”…Tam bu yazıyı yazarken, yani copy-paste yaparken bir mail’den, başka bir mail geldi ve sanıyorum bugünün geri kalanını mailde gördüğüm görüntülerle kalkmış bir mide ve çökmüş bir ruh haliyle geçireceğim. Alkollü araba kullanan 17 yaşında bir genç, evine dönen 20’li yaşlarda bir kızın, adı Sabrina’ymış, arabasına çarpıyor. İkisi de ölmüyor fakat Sabrina’nın vicudunun %60’ı yanıyor. Hayatımda gördüğüm en kötü görüntülerdi :(. Bazen hiçbişey umursamadan, bana ne sonuçta ha bugün ha yarın öleceğiz mantığıyla mı yaşamak lazım derken böyle olaylara tanık olunca ne düşüneceğimi bilmiyorum. Şu an ne yazdığımı da bilmiyor gibiyim ya, neyse!!! Demek ki bir yazı yazarken başka mailleri açmamak lazım. Bu da günümün ‘düz mantığı’ oldu galiba. Bu arada birşey daha oldu, ismim yerine takma ad kullanmanın manasını düşündüm bu vesile ile de manasız geldi. İpek benim adım. Justinn diye yazmasının ne anlamı var ki. Ya da şöööle yazalım, ipéque, nick name olsun. Hem benim olsun, hem ben olayım…
