kar akarken…deli bir köpek, patilerim olsaydı, diyerek, ağaç gövdesine yaslandı. sanki, o an içinde, bütün ağaç kökleri gökyüzüne uzandı. Köpek tanrıları ayaklandı. Hiç şiir akınmadı. Güçsüzce, hiç, yerinden doğrulmadı.vasıta bekliyordum. Kar akarken. Hvahavın biri yanıma yakınlaştı, patilerim olsaydı, dedi. Sustum.kedi olurdun dedi. Bakındım. Dizesini kaybetmiş bir ağaç şiiriydi.
