İstemiyorum aslında yazmak, ama yapacak bir şey yok yazmaktan başka…

Umutsuzca ilerliyor zaman, harcanan zamanlara ne zaman geri dönüp bakıp, aptalmışım ben diyeceğim, hangi gün viyaklıyan kedimi kucağıma alıp, güzelce seveceğim.

Bilmiyorum bilememek endişelendiriyor ilk defa beni, korkutuyor yaşam, bomboş kalmış bedenim, çarpıp duruyor bir oraya bir sana, bir bana.

Zor geçiyor, geçiştiriliyor, tekdüzeltiliyor, ama geri dönüp tekrar düzeltilemiyor.oturuyorum odamda , odam başka bir dünya, içi tamamen benden oluşuyor, içiyorum sigaramı, içkimi, atıyorum ruhumu yatıyor kenarda, dağtıyorum saçlarımı yıldızlar konsun diye etrafa.kötü telefon konuşmaları var odamda, kötü kalan anılar, bırakılan birbuçuk milyon var, fantazilerim var yatağımda, dokunuşların kokusu var duvarlarda. Sonra geçen zaman var , odadan ayrıldığım geri döndüğüm günün anısı var. Acılarım var, yıkıp attığım kütüphane de yazar acılarım. Büyülü anlarım var , istedimmi yakıyorum tütsümü, bakıyorum falımı, sonra radyom var içinde bir çok nota saklı farkılı adamları konuk ettim bilinç altıma, şiir kitaplarım var bir dönem elimden düşürmediğim, ayrılık sonrası hepsini yalancı bulup savurduğum. Sevgilim oldu 2-3 tane , bir kaç kaçamak oldu düşündüğüm bu tuşlarda duygularımı sattığım.

Herşey var burda, Datçam var, bakmayı çok sevdiğim ben varım aynanın içinde. Gitarım var dokunmadığım.

Yaşım var burada, kaç sene geçti, şimdi sigaranın kokusuyla deviriyorum eskmişliğin kokusunu.

Hapsetmişim kendimi saplanıp kaldım burada, çıkamıyorum dışarı, istemiyorum galiba, sesizce bir ölüm korkusu sarıyor bedenimi, belki diyorum ruhum rahatlar, geçer mutluluk bedene hapsolmuş diyorum, kıyamıyorum hantal bedenime, gülüyorum aynada ne kadar farklı diyorum, bakıyorum kepli fotoma, bu ben miyim oluyorum.

Mutluymuşum hissetmemişim, mutsuzum sebep bulamıyorum. Kızıyorum.

Aynada ki ben ne kadar güzel diyorum, ruhu yansımış hapsolmuş aynaya, tersten yansıtıyor beni dünyaya. Bir çiçek almıyorum artık odama, alamıyorum çiçek, başkalarına veriyorum hep çiçekleri, kaybettim çiçekleri, tükendiler, üzüldüler.

Geceleri giriyorum yatağıma kafamada binbir düşünce, hayaller kuruyorum kurmaktan uyuyamıyorum, kalkıyorum, hayallerimi yaktığım bir sigara ile söndürüyorum. Tekrar yatıyorum yarın yine güneş doğacak ve bir yenilik girecek hayatıma, istemiyorum bu umudu.

Hep aynı şarkıyı çalıyorum super girl olmak istiyorum, onu dinliyorum şu an. Yapamıyorum alamıyorum bir hediye kendime, sınırsız dünyayı, sınırlamışlar beni dışında bırakmışlar. Ama kim onlar ve ben neden inanmışım onlara. Gözlerim kapalı düşünmüyorum onu, ağlamak istiyorum ağlıyamıyorum, büyümek bu muydu diyorum, olanları kabul etmek de görüyorum, susmak erdem diyorum.