Baştan söyleyeyim artık seni öyle çok da sevmiyorum.Sadece içimde açığın yarayı seviyorum.O artık benim bir parçam…Sen hiç olmadın zaten hep olman için umudum vardı artık umut da yok sadece bıraktığın yara var.Şimdi çıksan karşıma muhtemelen yüzünü bile zor hatırlarım gibime geliyor ama yaran içimde ve hep benimle kalacak.Bunu dert etcek miyim aksine bunu çok seviyorum hatta inanır mısın sayende birçok şeye gülüp geçmeyi öğrendim zaten kimseyi taktığım yoktu sayende iyice beter olup çıktım…Yüzsüzün arsızın tekiydim hala da öyleyim…Çevremdekiler şaşırıyor bana.Bahar kızım anormalsin sen lafını öyle çok duydum ki bu kış, sayende…Nereye istiyorsan git belki seneye farklı şehirlerde olacağız ben seni çoktan unutmuş olacağım senden geriye bir tek bıraktığın yara kalacak…Ben de sana bir şey bırakabilmiş olmayı isterdim kim bilir belki de bırakmışımdır:)