İÇİMDE KALMASINZaman ; birkaç sene evveli..Sen ve dahi birkaç adet senden daha muhtereme hamfendiKadın-Doğum (Nisaiyye-ü velediye miydi eski adı?) ismiyle bilinen mekanın tam karşı cenahındaki ve Piskiyatri’nin kapısına soldan bakan menzilde muvakkaten (geçici demektir) ikamet ediyordunuz. Maksadınız ; işbu vakt-i abesi (boş vakit) heleşe (sohbet) tadıyla ziyadece telezzülendirip (lezzetlendirmek) sıkıntı celbetmesini engellemekti.Yani herhal ki öyleydi.Ol vakit Cenab-ı Mevlam sabrımı sınayıp beni bir sarsmak murad eylemiş olsa gerek ki ; biz üç adet zevattan birimiz “De hadi bir gidip biz dahi neşe-i muhabbetlerine duhul olalım” nevinden bir lakırdı ediverdi. İllaki olacak ya ; kimesneden bir aks-i sada neşet etmedi. Ol vakit akdamımız (adımlarımız) sizin neşenizin cezbesine (çekim) kapılmış gibi nahiyenize doğru aniden “turn”üverdi (dönüverdi yani). Vaktaki, hiss-i kalble “Aman bir sıkıntı hasıl oldu kalbimde, bed (kötü) bir şey olmasın” deyivermiştim. Demiştim emme ne hacet ! Olacak ya, yürümekteyiz elbet. Olay mahalline geldiğimizde suç aletiyle hazır kıt’a beklediğiniz anlaşılmıyordu. Yine de cemalimizi yumuşatıp merhabalaştık ta yancağınıza arada diğer iki muhabbetan kardeşim olmak kaydıyla ilişivermiştik. Derhatrımda değildir, elinizde birden -nerden neşet ettiyse- bir çokolatte görünüvermişti. Siz ol lezzet-i ziyadeyi bize tek tek, fert fert ikram lutfetmiştiniz de biz dahi efendiliğimiz gereği hepiciğimize ve hatta sadece size bile kafi gelemez deyi düşünüp nezaketle geri çevirmiştik. Amma o şom ağzım nasıl kemiksiz diline sahip olamayup “Almayayım zira rejimdeyim, kilo yapıyo” lakırdısını ediverende, siz dahi bu lafı fırsat-ı nimetten bilip ; “E olan olmuş zati” deyiverdiniz.Amman efendim amman…Ben yerin diplerine kat-i meratip edip hararetlenmedim mi !?Ben ol lafa sessizlikle mukabele edip sineye çekmedim mi!?Amman yanaklarıma kan hücum edip devaran-ı yüreğim şiddetlenmedi mi!?Amman ki amman..Lafınız tam gediğine oturdu. Lakin pek bir acı oldu.İşte ol vakit yüreciğimde yer eden bu an-ı keder, beni derinden derine dilhun eyledi. Şimdilerde tekrar her nedense hatrıma gelince “Bari dillendirelimde belkiciğim yaremiz böylece şifalanır” deyuben mail olarak tarafınıza iletmeği münasip gördüm. Merhametli ve adil karekterinize güvenerek halimi arz ederim.Kendinize, helal taamlarla (yiyecek) beslemek suretiyle iyi bakınız. Böyle olaylar hatıraları güçlendirmek için iyidir, canınızı sıkıp üzülmeyiniz. Velhasıl hoşca bakınız zatınıza, sağlık ve afiyette daim kalınız. Allahaısmarladık efenim…Muhabbet-i yarenliğinizden lezzet bulan mekteb arkadaşınız ve şimdilerde asker Simmel…