Saçak altından geçme yazıyordu duvarlardaYalnızlık kokuyordu boş sokaklarDağlar arasındaydı bedenimBedenimin arasındada bir sevdaGeceleri ayaz vuruyordu özlemli yüreklereGözler nemleniyordu karanlıklardaYa sigara dumanıydı sebebiYa da bir toz parçasıKimse özledim diyemiyorduYalnızım diyemiyorduBir bahaneyle dökülüyordu gözden yaşSüzülüp yanaklardan yereHangi damlası boş yereydi kiHepsinde bir anı bir acı vardıYakıyordu toprağı göz yaşları ıslatıyorduKaçmalımıydı acaba bu şehirdenYoksa kalıp devam edilmelimiydiGeldiğimde kar vardı şehrin üstündeBeyaz bir yalana bürünmüştü şehirSonra yapmurlar yapdıBenle beraber ıslattı bu şehriSonra güneş doğdu doğudanDoğunun güneydoğusundaydımBu güneş benim değildiBenim için yükselmiyordu gökyüzüneSevinemiyordum güneşi görebildiğimeÜzülüyorda değildim bunaTarifsiz bir duygu duygusuz bir şehirBenim isyanım şehreydiDoğan güneşe değilZor olan düşünmeye çalışmaktıBeklenen günün uzaklığı veyaSevdiklerimden uzak oluşumAcıtıyordu canımı sızlıyordu yüreğimBildiğim halde bir gün biteceğiniSanki çok uzaktaymış gibi zor geliyorduTek ben değildim böyle düşünenHerkesin gözü dalıyordu uzaklaraSoruyordum bir şeymi var diyeSessizlik cevaplıyor beniSadece sessizlikVe herkes kendi sessizliğinde bitiriyor günlerini