cuma mutluluğu perşembeden gelir derler. yalan tabii, öyle bir şey demezler.
ama benim dün gece başladı heyecanım. sabah, öğle, öğleden sonra hep vardı.
Hava bir kapatıp bir açtıysa da hiç farketmedi. Ayıptır söylemesi nişantaşı civarı da öğlenleyin pek güzeldi. Dondurma bile yedim yani…
ve en güzeli bu saatler aslında.
cuma işten çıkmaya 2 saat kala… Yani henüz hafta sonuna ulaşmamışken.
çünkü ulaştığın zaman, çabuk bitiyor ve tadı o ulaşmaya çabaladığın zamanki kadar güzel olamıyor.
madem herkes bahar dolayısıyla aşk tribinde, hemen ekleyeceğim:
aşk da da böyle değil mi ki sanki…
(Bu arada fransa’da cumaları resmi tatil olmuş artık hep galiba)
