Ölüm kimseyi dinlemiyor!Kadın,erkek,yaşlı,genç,çocuk,bebek…Ölüm hiç beklenmedik andageliyor.yada bekleniyor.Beklemek kadar zor birşey varmıdır hayatta?Hele bide beklenen ölümise!…”Kaybettik, aramızdan ayrıldı, dağ gibi adamdı” bu sözleri sarfetmekte zor, duymakta.O an çaresiz,saf,negatif beyin…Hastalıkta sağlıkta,iyi günde kötü günde hep bir arada olacağınıza söz verir misiniz?Bu beraberlik ölüm olsa bile!Karar vermek zor.Şu dünyada kısacıkzaman diliminde birşey yaptınız mı diye sorsalar ne diyeceksiniz?Hiç ölümü bekledim.Ve obugün geldi…Nasıl birşeydir ölümü yaşamak?nasıldır bir anda hayatla tüm bağlarınıkoparmak?Kaderine gülümsemelimidir insan acıları dindi diye yoksa üzülmelimidir?Kararsızlık…beklemekten sonra en sıkıcı şey…Hayat insana her acıyı tattırıyo.Acılarla büyüyor insan.amanapıcaksın hayat devam ediyor herşeye rağmen.Ölümü bekleyerek…