günlük sesli olsaydı şu an söyleyeceklerimin tamamını bizzat kendi sesimden duyabilirdiniz. ama sesli olsaydı günlükler ve teknoloji henüz gelişmediği için default olarak hepsi açık gelseydi burası tam bir tımarhaneye dönerdi. sonra kendi aramızda tartışırdık “günlüklerin sesi kapatılmalı”, “hayır kapatılmamalı, günlüğün tanımına uyuyor bu, ne istersem söylerim sanane, istemeyen dinlemesin” şeklinde. ufkumuz genişlerdi. sonra hafif de kısılabilir ama kapatılamaz bi sistem geliştirirdi.yazım şekilleri konusunda tartışmalar biterdi tabi ama “ne baarıyorsun, bana lolo yapma” gibi diyaloglara da sahne olabilirdi sevgili günlük. ya eğer bi de görüntülü olsaydı diye bi soruyu kendi kendime hiç sormamış sayıyorum.
yorumlar
fekat kokulu günlükler iyi bir çözüm gibi görünüyor…. hemen yandan koku örnekleri:kabak: yapılan kabak yemeğinin kokusu,marcus: marcus’un kokusu, arka planda bulunduğu yerin kokusu,sevgililer: değişen sevgili kokusu(ısınan devreler),selam: bok kokusu…
onca kokunun içinde bir bok kokusu bütün kokuları kendine benzetir. herşey bok kokar.