İçimde uyuyanlar uyanıyor.Tıpkı eskiden benim uyandığım bedenler gibi.Gözlerden akardım o zamanlar umursamadan.Gelecek yoktu ki o zamanlar aklımda.Hiç birşeyin bedeli olmadığını sandığım günlerdi ogünler.Yaz sıcağında ısıtırdım geçmiş kışlarımı.Başkalarının kalplerinde ezerdim sakladığım sır acılarımı.Sessiz sinsice yaklaşır girerdim avuçlara.Korkusuzca savrurdum rüzgara zamanımı.Rüyaları görmezden gelir,dudak bükerdim sevgilere.Tıpkı şimdi içimde uyananlar gibi.Bundan sinir gelgitleri denizimde.Yalnızlığın içinde hangi denge aranır ki? Şehrin hangi yakasını çekeyimde bir sokağına saklanayım her köşe bana küsmüşken.Bir hayalin içinde yaşayıp hangi düzeneği kurayım ki karanlıkalrımdan arınayım.Saatin neresinde başlayayım ki zamanın içinde yuvarlanmayayım.Her parçası dünlerde kalan bu hikayeyi tamamlamak için hangi kalemi tutayım da gerçek olayım…