Yola koyuldum ve gidiyorum bir kucuk cocuk annesi ve babasiylane kadarda mutlu güçlü huzurlu ne kadarda kendin den emin etrafinabakiyor konusuyor cok mutlu.Benim bu kadar mutlu olmayali yillar oldu.Cok masum gozleri var bir o kadar da yaramaz.Etrafini koruyon meleklerivar karlarin icinde ne kadarda melek.Aklima onu gordukce ben geliyorumannem geliyor babam geliyor yillar once gunah olmamistim ben keske benimde koruyucu meleklerim olsaydi,aglasaydim gozumden tas deilde yas ciksa.3 gun kendi cocuklugum geldi aklima hep ona bakarak agladigim zamanlardaannemin bana teselli vermesi babamin bana cikolata getirdigi gunler geldihep aklima ona bakarak.Artik kendime aynada baktigim zaman gunahlarim geliyorne kadar yil gecti cafe del mar ?Sonra gece oldu alkoller alindi,gecici dostluklar kuruldu.Herkesin golgesindealkolle beraber sarji biticek dostluklar kuruldu sarilidik,gulerken hep beraberagladik.Sonra ruyalara dalindi benim kutumda da sen ciktin. Basladin ruyama kurdugumoyunuma.Soguk bir hava bos islak bir yol ve yolun ustunde bir masa 2 sandalye hazirlamistin salonunda.Yolumuz uzundu ve sen anlatiyordun bitmiyordu konusman bitmiyorduislak yollar agliyorduk…Uyan cafe del mar!!! Senin gozlerinde actim uykumu sen oldum gene…
yorumlar
Tabi ki burası Popstar elemelerinin yapıldığı gazino salonu değil ancak kendisine “cafe del mar” diye, takma ismiyle seslenen bir yazar samimi ve dolayısıyla inandırıcı olamaz diye düşünüyorum… Keşke kendi ismini yahut sıfatla tamlanmış zamirleri kullansaydın; “Be adam”, “Yalnız Adam” deseydin. Baby700’ün aynada kendisine bakıp “Yeah baby” dediğini hayal edebiliyor musun? Etme zaten 🙂
ne yazari ya sen neden bahsediyosunguzelim yazarlik bana mi kalmis bunlar editlenmeyen montajlanmayan dokunulmayangunlukler saol alakan
ama ben bunları anlamıyorum.
“Senin gozlerinde actim uykumu sen oldum gene.”
Ya da tembellikten.