10 yaş ufak kardeşim var. kesinlikle doru. benim azıma sıçan baba bu adam dokunmuyor. delircem. neymiş dayakla bi yere varılmazmış. dayak arsızı olumuş çocuk. e be hıyar beni dayakla yetiştirdin. yavşak mı olduk? serseri mi olduk? parayı çarçur mu ettik? bana uyguladın ona da uygula.
sonra inatlaş çocukla. “olum git tırnaklarını kes” “…” “kes” “ya üf yaa sana ne kesmicem” babababababa? ben desem bu lafı ağzımı kırardı.
bi gün yemeee gittik rejansa. velet 12 yaşında mı ne? yemekte peder 1 sahot sarı votkayı yarım içirdi. bizimki uçtu. pederin enseye tokat attı. pederle valde “hahaha ne şirin çocuk” dedi. ” e yuh dedim enseye tokat, sırada ne var? şımarttınız bunu” dedim. azar işittim “terbiyesiz” diye. oha yani. evet evet bence çocuk dayakla adam olur.
ne demiş voltaire* “haftada bir şamar çocuunuzu edepli, uslu, itaatkâr yapar.”
Çocuk eğitiminde dayağın rolü gerçekten önemli. Ruhu erken örseleyeceksin ki hayata karşı sert durmayı öğrensin. ezilen değil ezen olabilmek için geçilmesi gereken bir sınavdır dayak. Şey gibi, tıpkı bazı afrika kabilelerinde erkeklik sınvaı olarak kabile büyüklerinden birine kabağı bir seferlik te olsa yardırmak gibi. öeh neler diyorum ben? Zamanında yeteri kadar beşkardeş yeseydim aklı başında biri olurdum , evet.
insanı çileden çıkarıyor..Ben tek çocuk oldugum için çocukları inanılmaz severdim..İleride mutlaka 2-3 çocuk istiyorum derdim ta ki bir aile dostumuzun ogluna 1-2 saat bakmak zorunda kalana kadar…ters bir bakış attıgında birden suratını buruşturup dudagını büküşü yok mu…O ses o minicik bedenden nasıl çıkıyor anlamadım..Şeytan diyor ki çak 2 tane agzına…Ama yapamadım..Ama benim kardesim olsa belki yapardım elalemin çocugu sonucta..Bir de annesine anlatır falan..Tırstım :)Ama ilerde çocugum olursa arada bir yoklarım hafiften yoksa tepeme biner ilerde bakınız:ben!
dalga geçiosunuz.. dayak “iğrenç” bişey ya! annem çok küçükken arada 1-2tane patlatmaya çalışırdı fln.. ama babam hiçbizmn elini bile kaldırmadı bzn ufak bi laf bzn bi bakış ama beni annemden daha çok etkilemiştir.. yani döv daha iyi demişimdir.. bence çocuğa atılan dayak insanın acizliğini gösterir.. minnacık şeylere nası el kaldırabilirsiniz yaa.. ne olursa olsun?!?
ben dalga geçmiyorum..Ben demiyorum ki dayak en iyi ögretidir hergün essek sudan gelinceye kadar pataklayın..Ama dünya üzerinde 1 ebeveyn var mıdır ki çocuguna 1 fiske(miydi ki??) vurmamıs olsun..Arada bir popoya saplak iyidir..
dayak bana şey gibi geliyo: “başka türlü çocuğun hakkından gelemiyorsan kolay yolu seçip iki tane patlatıyosun” gibi bi mantık; ama bence bu, dayak atan ebeveynin güçsüzlüğünü gösterir; dayak, tek kozu tek silahıymış gibi…
ben dayakla uslanan hiç çocuk görmedim, olacağına da inanmıyorum. çocuğu daha da azdırır bence…
hem bi dakka… burda gerçekten dayağı savunanlar mı var yoksa???
dayak arsızı da yapmamak lazım tabi. ama arada bri 2 tane çakmak lazım. neden? çocuk sınırı bilsin. desin ki biraz daha cıvıtırsam 5 kardeş geliyor. kesinlikle savunuyorum dayağı. o yaştaki çocukla mantık yoluyla uzlaşmak ne mümkün? ya bişilerden mahrum edeceksiniz ya da çakacaksınız tokadı. maalesef. ayrıca bu dayak olmasın vs vs hikayeleri bence 85ten sonra çıktı. Ne alaka diceniz?
teorim şu 80 darbesi sonrasında ülkemizde bir dışa açılma oldu, modernleşme merakı sardı. eski baskıcı ve zor dönemlerden bunalan gençler ana-baba olduklarında, çocuklarını demokrat hür fikirli vs vs yapcaz diye dizginleri elden kaçırdılar.
iddia ediyorum 82 senesinden sonra doan çounluk şehirli çocuk böle. şımarıklık had safhaa terbiyesizlik hat safhada.
benim çocuum 14 yaşında “baba bana telefon al dicek” 2 hafta mutfakta tek başına yemek yediririm. yok o kadar deil ama mesela şunu şunu yap olur. ya da karne kmple 5 gelsin olur. Bu çocuklar mükafat sistemine de alıştırılmamış.
aha hikaye. çocuk 8 kırık getirir babası ingiltereye dil okuluna yollar. bunu anlatan arkadaşımın dedii gibi, o zaman babamın beni mars’a göndermesi lazım gezeyim diye.
aynı velet mezuniyette babasından bir camaro hediye alır. ilk akaşam şaziyeye gidilir içilir ve daha 50 metre ötede baltalimanında duvara 120 ile girilip araba pert edilir. sonra babaya gidilir utanmadan “baba arabam daıldı yeni ne alcaz denir” evet arkadaşlar bu çocuk dayak yememiştir hayatında bu kesin.
başka bir örnek iyi bir arkadaşım. kendisi biraz ufak. yanımızda annesiyle kavga etti ve annesine hayat kadını diye hitap etti baırarak. sonra ben de gittim ensesine şaplaı indirdim tabi.
sanmıyorum ki ileride, işten yorgun argın geldigim birgün hertürlü şımarıklıgı yapan ve bir türlü zaptedemedigim çocugumun poposuna bir şaplak atmiim…Başarabilen varsa tebrik ediyorum
dövsende dövmesende sen çocuğunu doğru düzgün yetiştiremedikten sora şımarık olabilir.. dayak attın die ölçüyü bilecek süper bi çocıuk olcak die bi garanti yokki.. sen kendi kendini tatmin edersin anlık hırsını alırsın.. çocuğun da psikolojisi etkilenir.. çocuk biyerden sora 2tane vurur ama ben yine yaparım der.. ama ceza verirsen en azından yanlışını daha iyi anlar.. yoksa vururken sen orda bişey göstermiyosun onun gözünde ağzından tükürükler saçan gözü dönmüş bi canavarsın!
Bir kızım var. 2 kere ellerinin üzerine şaplak attım. 2. sinde öyle içli ağlayıp boynuma sarıldıki ben de ağlamaya başladım. Türk filmi gibi olduk. Derhal çocuk yetiştirmeyle ilgili kitap okumaya başladım. Çünkü onunla konuşarak ta sorunu çözemiyordum. Biraz kitap okuduktan sonra yanlış cümleler kurduğumu anladım ve mantığı değiştirdim. Örneğin “odanı topla” “odanı toplarmısın” “hadi odanı topla artık” vb cümleler kesinlikle sonuç vermiyordu. Bunun yerine “rahat etmek istiyorsan birisi odanı toplamalı” “eminim oda toplamak dağıtmak kadar eğlencelidir” vb cümleler başarılı oldu. Yapılacak eylem her ne olursa olsun eğlenceye dönüştürülmesi veya bu eylemden onun büyük bir çıkarının (dondurma, çikolata vb) olması gerekiyor. Sonuç olarak bir daha da ona şaplak dahi vurmadım. Canım kızımı çok seviyorum.
resmen dayakla arkadaş olmuştum çocukken neredeyse. Hatta 17 yaşıma kadar annemden sürekli dayak yedim. Tabi kardeşlerimde. Annem çok asabi neredeyse tırlak bir kadındı.(şimdi pek diil) Hızını alamaz ısırırdı bile. Bir keresinde de tazyikli sula bizi ıslatmıştı tuvalette. Çok iyi hatırlıyorum annem ortanca kardeşimize hamile (7 aylık). Bizde ablamla bişey yaptık heralde onu sinirlendirecek. O sobanın yanındaki divana oturmuş, sobanın üzerindede güğüm var kaynıyor fokur fokur. Ablamla ikimiz korku dolu gözlerle onu izliyoruz. Annem bize doğru bir hamle için kalkınca güğüm hoop bacağına ve karnına döküldü. O an Allah ona ceza verdi diye düşünmüştüm. Tabi hemen hastane falan sonrasını hatırlamıyorum.O bölüm zihnimde kaybolmuş. Ama uzun zaman doğum yapmak için kaynar suyun hamile kadının baldırına dökülmesinin gerektiğine inanmıştım.
İşte bu yüzden asla çocuğuma bir fiske bile vurmadım.
duyuyorum tabiki fikirlerinize,başarabiliyorsanız ne güzel..Umarım ileride ben de böyle bir anne olurum ama gelin görün ki yolda,hele ki toplu taşıma araçlarında durduk yere,sırf şımarıklıgından cıngar çıkaran ve etrafın şaşkın bakışları arasında onu zaptetmeye calısan anneyi gördügüm zaman..Bilmiyorum yani..Tabi annelik hissi farklıdır ne olur bilemem ama ben asla vurmam çocuguma gibi bir iddiam kesinlikle yok..Bundan da çocugumu evire çevire dövecegim anlamı çıkarılmasın lütfen..Sonuçta herşeyi geçin,çocuguna vuran anne görüntü olarak bile çok çirkin nokta
Web sitemizde size en iyi deneyimi sunabilmemiz için çerezleri kullanıyoruz. Bu siteyi kullanmaya devam ederseniz, bunu kabul ettiğinizi varsayarız.Tamam
yorumlar
10 yaş ufak kardeşim var. kesinlikle doru. benim azıma sıçan baba bu adam dokunmuyor. delircem. neymiş dayakla bi yere varılmazmış. dayak arsızı olumuş çocuk. e be hıyar beni dayakla yetiştirdin. yavşak mı olduk? serseri mi olduk? parayı çarçur mu ettik? bana uyguladın ona da uygula.
sonra inatlaş çocukla. “olum git tırnaklarını kes” “…” “kes” “ya üf yaa sana ne kesmicem” babababababa? ben desem bu lafı ağzımı kırardı.
bi gün yemeee gittik rejansa. velet 12 yaşında mı ne? yemekte peder 1 sahot sarı votkayı yarım içirdi. bizimki uçtu. pederin enseye tokat attı. pederle valde “hahaha ne şirin çocuk” dedi. ” e yuh dedim enseye tokat, sırada ne var? şımarttınız bunu” dedim. azar işittim “terbiyesiz” diye. oha yani. evet evet bence çocuk dayakla adam olur.
ne demiş voltaire* “haftada bir şamar çocuunuzu edepli, uslu, itaatkâr yapar.”
ÇAKIN AĞZINA SAYIN EBEVEYN(LER).ler eki olu muydu ebeveyn arapça çouldu sanırım. neyse.
Çocuk eğitiminde dayağın rolü gerçekten önemli. Ruhu erken örseleyeceksin ki hayata karşı sert durmayı öğrensin. ezilen değil ezen olabilmek için geçilmesi gereken bir sınavdır dayak. Şey gibi, tıpkı bazı afrika kabilelerinde erkeklik sınvaı olarak kabile büyüklerinden birine kabağı bir seferlik te olsa yardırmak gibi. öeh neler diyorum ben? Zamanında yeteri kadar beşkardeş yeseydim aklı başında biri olurdum , evet.
insanı çileden çıkarıyor..Ben tek çocuk oldugum için çocukları inanılmaz severdim..İleride mutlaka 2-3 çocuk istiyorum derdim ta ki bir aile dostumuzun ogluna 1-2 saat bakmak zorunda kalana kadar…ters bir bakış attıgında birden suratını buruşturup dudagını büküşü yok mu…O ses o minicik bedenden nasıl çıkıyor anlamadım..Şeytan diyor ki çak 2 tane agzına…Ama yapamadım..Ama benim kardesim olsa belki yapardım elalemin çocugu sonucta..Bir de annesine anlatır falan..Tırstım :)Ama ilerde çocugum olursa arada bir yoklarım hafiften yoksa tepeme biner ilerde bakınız:ben!
7yaşında bir velete ders veriyorum. türkçe matematik
delirtiyor. inatçı. ödev yapmıyor
anası diyor ki “ben aramı bozmiim” “onla inatlaşılmaz o kazanır”
bu ne lan dizginler kimin elinde?
7 yaşında sınıfta alacak görcem o zaman
ne biçim anne bu yaaa sözü geçmez. çak 1 tane azına. di mi ya?
hepiniz de bizimle kafa buluyorsunuz değil mi? Evet evet öyle olmalı. “Hayır biz ciddiyiz” demeyin. Godummu oturturum!!
dalga geçiosunuz.. dayak “iğrenç” bişey ya! annem çok küçükken arada 1-2tane patlatmaya çalışırdı fln.. ama babam hiçbizmn elini bile kaldırmadı bzn ufak bi laf bzn bi bakış ama beni annemden daha çok etkilemiştir.. yani döv daha iyi demişimdir.. bence çocuğa atılan dayak insanın acizliğini gösterir.. minnacık şeylere nası el kaldırabilirsiniz yaa.. ne olursa olsun?!?
ben dalga geçmiyorum..Ben demiyorum ki dayak en iyi ögretidir hergün essek sudan gelinceye kadar pataklayın..Ama dünya üzerinde 1 ebeveyn var mıdır ki çocuguna 1 fiske(miydi ki??) vurmamıs olsun..Arada bir popoya saplak iyidir..
dayak bana şey gibi geliyo: “başka türlü çocuğun hakkından gelemiyorsan kolay yolu seçip iki tane patlatıyosun” gibi bi mantık; ama bence bu, dayak atan ebeveynin güçsüzlüğünü gösterir; dayak, tek kozu tek silahıymış gibi…
ben dayakla uslanan hiç çocuk görmedim, olacağına da inanmıyorum. çocuğu daha da azdırır bence…
hem bi dakka… burda gerçekten dayağı savunanlar mı var yoksa???
dayak arsızı da yapmamak lazım tabi. ama arada bri 2 tane çakmak lazım. neden? çocuk sınırı bilsin. desin ki biraz daha cıvıtırsam 5 kardeş geliyor. kesinlikle savunuyorum dayağı. o yaştaki çocukla mantık yoluyla uzlaşmak ne mümkün? ya bişilerden mahrum edeceksiniz ya da çakacaksınız tokadı. maalesef. ayrıca bu dayak olmasın vs vs hikayeleri bence 85ten sonra çıktı. Ne alaka diceniz?
teorim şu 80 darbesi sonrasında ülkemizde bir dışa açılma oldu, modernleşme merakı sardı. eski baskıcı ve zor dönemlerden bunalan gençler ana-baba olduklarında, çocuklarını demokrat hür fikirli vs vs yapcaz diye dizginleri elden kaçırdılar.
iddia ediyorum 82 senesinden sonra doan çounluk şehirli çocuk böle. şımarıklık had safhaa terbiyesizlik hat safhada.
benim çocuum 14 yaşında “baba bana telefon al dicek” 2 hafta mutfakta tek başına yemek yediririm. yok o kadar deil ama mesela şunu şunu yap olur. ya da karne kmple 5 gelsin olur. Bu çocuklar mükafat sistemine de alıştırılmamış.
aha hikaye. çocuk 8 kırık getirir babası ingiltereye dil okuluna yollar. bunu anlatan arkadaşımın dedii gibi, o zaman babamın beni mars’a göndermesi lazım gezeyim diye.
aynı velet mezuniyette babasından bir camaro hediye alır. ilk akaşam şaziyeye gidilir içilir ve daha 50 metre ötede baltalimanında duvara 120 ile girilip araba pert edilir. sonra babaya gidilir utanmadan “baba arabam daıldı yeni ne alcaz denir” evet arkadaşlar bu çocuk dayak yememiştir hayatında bu kesin.
başka bir örnek iyi bir arkadaşım. kendisi biraz ufak. yanımızda annesiyle kavga etti ve annesine hayat kadını diye hitap etti baırarak. sonra ben de gittim ensesine şaplaı indirdim tabi.
bunlar ufak örnekler daha neler neler var.
sanmıyorum ki ileride, işten yorgun argın geldigim birgün hertürlü şımarıklıgı yapan ve bir türlü zaptedemedigim çocugumun poposuna bir şaplak atmiim…Başarabilen varsa tebrik ediyorum
dövsende dövmesende sen çocuğunu doğru düzgün yetiştiremedikten sora şımarık olabilir.. dayak attın die ölçüyü bilecek süper bi çocıuk olcak die bi garanti yokki.. sen kendi kendini tatmin edersin anlık hırsını alırsın.. çocuğun da psikolojisi etkilenir.. çocuk biyerden sora 2tane vurur ama ben yine yaparım der.. ama ceza verirsen en azından yanlışını daha iyi anlar.. yoksa vururken sen orda bişey göstermiyosun onun gözünde ağzından tükürükler saçan gözü dönmüş bi canavarsın!
Bir kızım var. 2 kere ellerinin üzerine şaplak attım. 2. sinde öyle içli ağlayıp boynuma sarıldıki ben de ağlamaya başladım. Türk filmi gibi olduk. Derhal çocuk yetiştirmeyle ilgili kitap okumaya başladım. Çünkü onunla konuşarak ta sorunu çözemiyordum. Biraz kitap okuduktan sonra yanlış cümleler kurduğumu anladım ve mantığı değiştirdim. Örneğin “odanı topla” “odanı toplarmısın” “hadi odanı topla artık” vb cümleler kesinlikle sonuç vermiyordu. Bunun yerine “rahat etmek istiyorsan birisi odanı toplamalı” “eminim oda toplamak dağıtmak kadar eğlencelidir” vb cümleler başarılı oldu. Yapılacak eylem her ne olursa olsun eğlenceye dönüştürülmesi veya bu eylemden onun büyük bir çıkarının (dondurma, çikolata vb) olması gerekiyor. Sonuç olarak bir daha da ona şaplak dahi vurmadım. Canım kızımı çok seviyorum.
seni tebrik ediorum psychedelic;))
resmen dayakla arkadaş olmuştum çocukken neredeyse. Hatta 17 yaşıma kadar annemden sürekli dayak yedim. Tabi kardeşlerimde. Annem çok asabi neredeyse tırlak bir kadındı.(şimdi pek diil) Hızını alamaz ısırırdı bile. Bir keresinde de tazyikli sula bizi ıslatmıştı tuvalette. Çok iyi hatırlıyorum annem ortanca kardeşimize hamile (7 aylık). Bizde ablamla bişey yaptık heralde onu sinirlendirecek. O sobanın yanındaki divana oturmuş, sobanın üzerindede güğüm var kaynıyor fokur fokur. Ablamla ikimiz korku dolu gözlerle onu izliyoruz. Annem bize doğru bir hamle için kalkınca güğüm hoop bacağına ve karnına döküldü. O an Allah ona ceza verdi diye düşünmüştüm. Tabi hemen hastane falan sonrasını hatırlamıyorum.O bölüm zihnimde kaybolmuş. Ama uzun zaman doğum yapmak için kaynar suyun hamile kadının baldırına dökülmesinin gerektiğine inanmıştım.
İşte bu yüzden asla çocuğuma bir fiske bile vurmadım.
duyuyorum tabiki fikirlerinize,başarabiliyorsanız ne güzel..Umarım ileride ben de böyle bir anne olurum ama gelin görün ki yolda,hele ki toplu taşıma araçlarında durduk yere,sırf şımarıklıgından cıngar çıkaran ve etrafın şaşkın bakışları arasında onu zaptetmeye calısan anneyi gördügüm zaman..Bilmiyorum yani..Tabi annelik hissi farklıdır ne olur bilemem ama ben asla vurmam çocuguma gibi bir iddiam kesinlikle yok..Bundan da çocugumu evire çevire dövecegim anlamı çıkarılmasın lütfen..Sonuçta herşeyi geçin,çocuguna vuran anne görüntü olarak bile çok çirkin nokta