25 yıl önce başladı herşey.Ayrancı’da, Uçarlı sokakta dört arkadaştencere tava satarak işe başladılar.Kargo sektöründe iyi para olduğunu görüpbu işe el attılar.Celal Aras ve arkadaşları.Başlarda herşey iyiydi.Çalışanlara hakları, ücretleri veriliyordu tam takır.Marksizm işçiyi korumaktı. İşçinin hakkını.Sonra işler değişti.Para insanı değiştirir.İşçiye verilen fazla görülmeye başladı.İnsan aç gözlüdür, hırslıdır.Ne yapmalıydı da işçinin parasından, haklarından kısmalıydı?Her işin bir yolu var.Her yolsuzluğun bir yordamı.Her yolsuzun bir koruyucusu.Bayram Meral’e bir villa hediye ediverdi Celal abimiz.Bayram Meral de yetmez tabii ki.Bu işleri bilene sorduğunuzda,kırk tane köpek beslediğini duyarsınız.Besle köpekleri ki,it gibi çalışan işçin hakını arayamasın.Çalışma Bakanlığı’ymış, SSK’ymış, fos!Yolunu bulan için, hak hukuk boş!İşçinin alın teri, çoluk çocuğunun rızkı hoş!Celal Aras da unuttu ölümü, hesap gününü.Belki de hiç hatırlamadı.Belki inanmadı bile.Heyhaat! Sıra gelir hepimize bir gün.Kimi rahmetle anılır kimi nefretle.Celal Aras da devirdi kadehleri zamanında,yetim kanı renginde kırmızı şarap kadehleri!Ne kaldı ki geride, ne getirdi yanında.Beyaz bir çaput kendine, bir holding varislerine.Bir de bir isim kalır ki,sıfatı, sahibinin ömrünün şahidi.”Nasıl bilirdiniz!””İyi bilirdik!””Ne iyisi lan!”
İnsanoğlu akıllıdır, düşünür, öyle davranır.İnsanoğlu uyanıktır, işine geldiği gibi takılır.Bugün yediğine bakar, gerisini boşverir.Sırıtır, garibanın çaresizliğine.Böbürlenir, muhteşem aklıyla.Gururlanır, uyanıklık mahsulü ganimetleriyle.Düşünmez ki diğerleri de insandır.O insan ki, güçsüzse çıkmaz sesi.Çıkmasa da sesi, sızlar içi.Bilir hırsızı, arsızı, terbiyesizi.Bilir çocuğunun rızkındaki kirli eli.
Ey yolcu,işte sana da sıra geldi.Bu durak senin durağın.Villan da, holdingin de, köpeklerin degeride kaldı.Bayram Meral de geride kaldı.Söyle, sana beyaz bir bezden başka ne kaldı?
Ey okuyucu,hoşuna gitmese desen de bir gün yolun sonuna geleceksin.Düşün,geride nasıl bir isim,nasıl bir sıfat bırakacaksın!
