Ortaokul yıllarında başladım çalışmaya. Lisede çalış, kazan üniversiteyi, oku dört yıl mühendis çık. Bir iş bul, çalış çabala.Biraz daha iyi bir işte çalışmak için bırak düzenini, kalk gel İstanbul köyüne.Bir projenin ön görüşmesi için Akbank genel merkezine gitmek için sabahın köründe düşmüşüm yola,ve trafikte çıldırmadan Levent’e gelebilmişim. Çok yakınındayım Sabancı kulelerinin, gitmeden birşeyler atıştırayım diyeetrafıma bakınıyorum. O sırada beyaz bir araba yanaştı, ve genç şoför camdan bana sesleniyor:”Ablacım bişey rica edeceğim,ben havaalanında çalışıyorum, benzinim bitti, bana havaalanına gidecek kadar benzin parası verirsen, bu parfümleri (ön koltukta duruyor)sana vereyim. Sakın yanlış anlama, zor durumda kaldım.” Ben şaşkınlık ötesi tabi. Bu sırada genç devam ediyor: “Ablacım, seni asil gördüm,yardım edersin diye düşündüm, başkasına gitmesin.” Benim sorabildiğim tek soru “Orjinal mi bunlar?”. Kendi yüz ifademi çok merak ediyorum.Bir yandan da cüzdanımı evde unutup, arabayla yarı yolda kaldığım o gün aklımda. Olabilir, insanlık hali diye düşünüyorum.Beni düşünceli gören genç arkadaş, gazı veriyor tabi: “Abla bak kimliğim burda, ehliyetim de burda.” Ne alakaysa konuyla.”Tamam alıyım ama 30 milyonum var.”diyorum. Genç çok düşünceli ve nazik, “Kredi kartın varsa, şurdan benzin de alabiliriz, nakitin yoksa” diyor.Yok ben ısrarlıyım cebimdeki tüm parayı vermeye. “Bi de saat var abla, Lacoste, istersen onu da 100$ a veriyim sana.”Neyse, parfümü alıp, parayı verdim, çocuk gazladı gözden kayboldu.Bu olaydan sonra, kendi salaklık boyutuna ulaşmış saflığıma üzülmekten çok, can acıtıcı gerçekler moralimi bozdu:1-Herkes cebinizde ki 3 kuruşa bile göz dikmiş durumda.2-Emek, çalışma, kazanma, hak etme kavramları olmayan, kolay para kazanmak için yanıp tutuşan bir gençlik.3-Duygu sömürüsü ile yaşayan bir milletiz.4-Yalandan dolandan hicap duymayan, daha kötüsü her işini böyle yapmaya alışmış insanlar.5-…siz tamamlayın.
