Hazan yağıyordu dallardan,yola uzanmış merdivene dökülen gazellerin arasında oturuyordu küçük kız.Kırmızı mantosu üzerinde,küçük ayaklarında iskarpin ayakkabıları,içinde beyaz ponponlu çorapları,kısacık saçlarına sıkıştırılmış kocaman kurdalesi,kapkara gözlerinde sabırsızlık,yüreğinde sevgiyle,her akşam yaptığı gibi öğretmeninin yolunu gözlüyordu.Görünmüştü Ahmet öğretmen,uzun boylu,karayağız bir adamdı…Dalgın ve hüzünlüydü bakışları hep kaygılı.Masal tadında anlatırdı dersleri,hayata dair öğretileri ,sanki;silinmeyeceğini biliyordu kulaklarımızdan müzik dersinde öğrettiği ilk türküydü, maden dağı dumandır,deleyloy deleyloy di gel yarimm.İlköğretmenim,..içimdeki baba sevgisini ve güvenini veren adam Ahmet öğretmenim,her akşam yolunuzu heyecanla bekler ;İyi akşamlar öğretmenim derdim size,dalgın tebessümünüzle sanada yavrum değişiniz ,akşam eve sarhoş gelen babamın öfkesinden korurdu beni adeta.Sabah koşarak geldiğim okul bahçesinde günaydın öğretmenim diye yanınıza sokulduğumda başımı okşayarak günaydın değişiniz ..,hiç unutamam tayininizin çıktığını söylediğiniz günü.O gün akşam yolunuzu beklemekle kalmamış, size gitmeyin öğretmenim diye ağlayarak yalvarmıştım.Gitmiştiniz gitmeniz geerekiyordu,küçücük aklımla bizi gerçekten sevmediğinizi düşünmüştüm,sevseydiniz bırakmazdınız bizi sizsiz,beni öksüz.Bir daha hiç bir öğretmeni koyamadım yerinize ve hiç bir öğretmenin yolunu beklemedim merdivenlerde.Sizi anlatmaya kifayetsiz kaldı kelimelerim,anlatamadıklarım satır aralarında …Bizlerde emekleri ana ve babalarımıza denk,bazende üstün olan tüm emekçi öğretmenlerin gününü kutlar,saygıyla ellerinden öperim.Haklarınızı helal etmeniz dileğiyle. başarısız öğrenciniz.?