Zamanın Anaforunda debelenip dururken, karşıdan geçen vakvakları ürkütmeden. Aynı zamanda söylenip söylenip, hiç göze batmadan. Kendini aşabilir mi insan?Kendi düşünce anaforunda boğulmadan, tipik boğulayazma drumlarını aşıp, cinsimidi takviyesi olmadan yüzebilir mi insan?Bir ağacın dalları gibi meyvası yere düşüp, dallarındaki yapraklar kuruyup dökülmeden, her daim taze, her daim yeşil kalabilir mi?Kendimizi aşmanın bahanesi daha iyi olmak ise eğer, neden bunun için kendimize acı çektiriyoruz. Cennete ulaşmanın yolun cehennemin kanlı kuyularından mı geçiyor?Tekerrür eden tarihi hezeyan içerisinde, deliriumlarda mantıksızca içine doğru çeken sarkmalın yoluna kapılıp kendi kısır döngümüzde boğulmamız mı gerekli?Daha iyiye güzele, akabinde kendimizi aşmaya gitmenin yolu abuk-sabuk mantıklarla yoğrulup, hayvansal gıdalarla beslenen bir HAYVAN olmaktan mı meydana geliyor.HAYIR! MI?DD