MEĞER NE GÜZELMİŞ ! SENİ UNUTMAKSonbahar ve lodos İstanbul’un yakasına yapıştı.Sonbahar ve lodos İstanbul’a çok yakıştı.Bak görüyorum artık …Meğer ne güzelmiş! seni unutmak.Yeni bir şarkı öğreniyorum radyoyu açıp,Yeni bir kitaba başlıyorum.Yaşadığım her acıyı hatırlıyorum,ben hatırladıkça sen eskiyorsunMeğer ne güzelmiş! seni unutmak.Ana rahmindeki huzurlu uykulara kavuşmak gibi,Ateşimin yükseldiği bir anda babamın elini alnımda hissetmek gibi,Meğer ne güzelmiş! seni unutmakMasanın üzerindeki kalemliğe her elini attığında yazmayan bir kaleme denk gelmek gibi sıradan bir talihsizlik,”
