Bozulmaz sandığınız “giz” ve mutluluk bir gün drama dönüşürse ne yaparsınız?…Karşınızdakine söylediğiniz her söz , düşmanca algılanıp ,ağır ve dayanılmaz hakaretlere boyun eğmek durumunda kalırsanız ne yaparsınız?…Yaşadığınız sorun her neyse , o andan itibaren sizi iki düşman yapıyor, gittikçe yabancılaşıyorsunuz birbirinize ilişkiniz kayıkçı kavgasına dönüyor adeta…Birbirinizin varlığı, “arzularınızı” doyurmak şöyle dursun , tam tersine taşınamaz bir yük olup çıkıveriyor karşınıza… Sıkıntısını yüklendiğiniz şeyi sevmenize olanak kalmıyor artık…“Ayrılmak” istediğinizi söylediğiniz anda ; Daha düne kadar “yaşattıklarınızdan ve yaşadıklarından” ötürü size övgüler yağdıran insan bir anda sizden “nefret “ ettiğini ve yaşadıklarından ötürü bin pişman olduğunu haykırıyor…Duygular zehirlenmiştir artık…Kendinizi “av hayvanı” gibi , köşeye sıkıştırılmış hissetmeye başlıyorsunuz… “ Sevgiliden” ayrılmak umutsuz ve karşı konulamaz bir umutsuzluk yaratıyor içinizde…Zaman zaman Ölçülü , zaman zaman alaycı ,,insanı çileden çıkaracak kadar “soğuk” tavrınız, kıvrak zekanıza rağmen aranızdaki buzları eritmeye yetmiyor…“Ayrılmayı” da beceremiyoruz…Ne kadının ne de erkeğin kişisel yaşamların da “aşk” dışında bir zenginliğe rastlıyamıyoruz…İnsani değerlerle uğraşma yerine “aşk” denilen şeyi sürekli irdeleyip duruyoruz… İmgesel bir dünya her yanımızı sarıp sarmalamıştır artık…İlişkilerin “peri masalı” gibi bitemiyebileceğini , mutluluk konusunda ne bir “garanti” ne de bir “sigorta” olmadığı gerçeğini içimize sindiremiyoruz…Kadının mutluluğu için “ evliliğin” tek hedef tek uğraş olmaktan çıktığı gün , belki de hayatın başka anlamları da olduğunu keşfettiğimiz gün “ yapay” ilişkilerin de sonu gelecektir…Dengeli bir “çift”olabilmek bunu başarabilmek bir düş değildir elbet , kimi zaman “evlilik”içinde kimi zaman evlilik dışı ilişkilerde böyle ilişkilere ratlarız ; Bana göre bunlar , ilişki içinde kendilerini “özgür” hisseden , ilişkiyi bir alış-veriş ötesine taşıyabilmiş kişilerdir…Her şeye rağmen ne “aşkı” yaşamayı ne de “ayrılmayı” beceremiyoruz …Aldatıcı aşklar ve kaçışlar içinde bir ömrü tüketip gidiyoruz…
yorumlar
Ne kadar şanslısınız kı boyle durumlarda kendınızı cok guzel ıfade edebılıyorsunuz bende kendımı duygularımı yasadıklarımı sızın kadar guzel ıfade edbılmeyi cok isterdim ama malesef !!! hani bir yazınız vardıya aşk ve narsizm orda bir cümleniz vardı “ölümde hayatta aynı çekicilikte görünmeye başlar.” galiba suan onu yasıyor ve omrümü tüketiyorum
Ömür zaten tüketmek için vardır,önemli olan tüketirken “külliyen ” yok olup bir daha anılmamak,hatırlanmamak değildir…
asılsız bunların hepsişehla bir bakışkatmersiz bir düğün tepsino body
aşkı yaşamayı da yaşatmayı da beceremediğimiz kesin , sürekli bi aldatmacanın içindeyiz
aşkla ilişki aynı potada eritilmez aşk başka bir yerdedir ve aslında sadece sana ait olandır ilişki zor kısmı çetrefilli bol düğümlü olanı.o aşktan fazlasını ister beslenmesi gerekir beslemezsen, seni yer.
gerçekten güzel bir yazı.