Belki yoktur ama bir çoğumuz hırsızlığa maruz kalmışızdır. Ya cep telefonunuz, ya cüzdanınız, ya paranız, ya da sevgiliniz. Ama ne çaldırırsanız çaldırın bunun acısını sadece siz çekersiniz. Çalıp giden arkasına bakmadan kaçar. Hatta biraz da yüzsüz ise tekrar döner başka bir şey unuttum mu acaba diye.
Ben üniversite hayatıma kadar hiçbir eşyamı çaldırmamışken (annemin balkona astığı çamaşırlarımızın dışında tabii) üniversiteye yeni başladığım yılda binbir güçlükle komşumun gün be gün gazeteden biriktidiği kuponları bir bayram arefesinde alacağım bursla toptan ödemiştim ki telefonu alabilmek için kışın soğuğunda ramazan ayında oruçlu halde akşam 9 a kadar beklemiştim. Memlekete giderken annemlere de sürpriz yaptım. Siz üzülmeyin ben aldığım 3 kuruş bursla bir telefon alabildim. Ericsson T 10!!!! O zaman kıyak telefondu. Kapaklıydı. Ama ömrü fazla sürmedi 1 ay sonra çalıştığım dükkanda gelen müşterilerden biri bir anlık dalgınlığımdan yararlandı ve aldı gitti hayallerimi kontörlerimi de beraberinde götürdü. Kimbilir bir sonra ki telefon için ne kadar bekleycektim. Tam 1 yıl… ama o hain bütün gece sevgilimi arayarak ve de konuşmayarak kontörlerimi bitirdi. Aradın bari konuş dimi..aradan 3 ay geçmişti ki sevgilimin telefonu da çalındı. Neyse aradan yıllar geçti. Ve nihayet kendimize ait bir bilgisayarımız olmuştu. İyi kötü 3 yıl geçirdik. Ve tam da kurtlar vadisinin finalini sinemada izleyeceğim dakikalarda o acı haberi aldım komşumun telefonuyla. Eve hırsız girmiş. Çok üzüldüm. Canımdan bin parça koptu sanki. Ama olsun o dönemde hayatımda yolunda gitmeyen şeyler düzelmişti. Ben yine de Allaha şükrettim. İyi ki o güzel şeyler düzelmişti. Giden mal olsun. Yerine gelir. Hatta şu anda bu güzel bilgisayarımdan yazıyorum. Yerine geliyor. Ya giden mal değilde ablam olsaydı…hain hırsızlar sizi esefle kınıyoruzzz. Evlerimizden defolun. Ve mahremiyetimizden uzak durun. Ellerinizi ceplerimizden çekin. Gidin çalışın elde edilenler kolay kazanılmadı.
yorumlar
ee ? ben bişey anlamadım bu konudan..hatta hımm laamaya bile gerek duymadım
uyuyan g uyan 🙂 bütün gun yayınlanana butun yazılara ve yorumlara hımlıyorum 🙂 senı degıl sitedekı herkesi takıp edıyorum..herkesın yazısını mutlaka okuyor yorum veya hımllama yapıyor..kendını polisiye dizidemi sandın 🙂 rahat ol..cocuk sitesinde değilsin..
hmlayicimiz o bizim:):):=)
şimdi yazıyı ilk başta okuyunca zannettim ki, hani ufakken falan hepimiz kendimizi bilmediğimiz yaşlarda, biryerlerden birşeyler alıp götürmüşüzdür. valla okumadan önce ben böyle bir konu olabileceğini düşündüm. ama okuduktan sonra başlıkla yazı uyuşmuyor. hırsızlık yapan biri ben hırsızlık yaptım durun anlatayım demez. e azılı bir hırsızın hafifte ne işi var? sen şimdi alttan alttan bizi mi sınıyorsun? veya bu başlıktaki yazının mantığı nedir onu hiç çözemedim. bir de yorumunda yazdığın, ablanın yanlış teşhisine çok sevindim ama bunuı bilgisayarının gitmesine ve bilgisayarın parasının kutsama anlayışına da çok şaşırdım. bu zihniyet hala var mı diye düşünüyordum ki varmış.
evet baslikla yazi cok alakasiz olmus…bizimde istanbul’daki evimizde yasayan bir hirsiz var. evet cok ciddiyim. biz gelince evde bir takim izler buluyoruz. sigara izmaritleri ayakkabi izleri gibi. evde kaldigini düsünüyoruz. cünkü evde calinacak hic birsey yok. ve biz yokken sürekli geliyor o kisi.:):):) trajikomik.
ne yazıkki olabiliryor bahsi geçenler ,şimdi bende kendimi vaktim çalinmiş gibi hissettim yazinizi okuyunca ve sorunuza istianeden de yaziyorum evet vaktim çalindi
bugün hafif bos!!!!!!!!
sen varsın işte daha ne olsun 🙂
ben az gelirim….
ben de…
uyyuan g nın yazısında yorum yapmıyayaım sonra beni takıptesin dıyor bana 🙂
bu saatte sinir birileri olsada sinir etsem dıyordum:) makaleci burdaymış