Şu anda evde üç-buçuk nesil kalıyoruz.Bizi özleyen anneannem, annem,ben ve kız kardeşlerim.Yalnız ben anneanneme taktım.Kadının gözünden hiç bir şey kaçmıyor.Bakın benim bazı sözlerime verdiği yanıtlar:*Bilgisayarım yetersiz dediğimde;”git diz-üstü al”*Param yok ;”git bankadan kredi iste”*Bana vermezler;”okulunu zamanında bitirseydin”Bir başka diyalog:*ben bu yazarı beğenmiyorum;”sen artık prefesör olmuşsun,kimseyi beğenmessin”*adam hakikaten yalan yanlış yazıyor;”yalan mı söylüyorum kızım?”Bir diyalog daha:*Anneanne bu danteli sen mi serdin buraya?;”Beğenemedin mi?”*Yok canım güzel olmuş;”Bana yaranmaya çalışma”*Anneanne niye öyle diyorsun?;”Sus Aliye’yi izliyorum”*Biraz bende izleyeyim bari;”Sen gidip çet mi çut mu onu yapsana!”kısacası biraz afalladım..Anneannem Erdener Abi’ye dönüşmüş!
