Merhaba arkadaşlar. Size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.Bundan yaklaşık bir sene kadar önce, çalışmakta olduğum fabrikaya çok yakın olan beldede cuma namazından çıktım. Her zaman ki gibi bakkala gidip çekirdek, kola ve sigara almak niyetindeydim. Bakkalda, bakkalın sahibi olan dayıdan başka bir dayı daha vardı.Arkadaşlardan birisi bana zor bulunan ve benim bilmediği bir sigara sipariş etmişti. Ben de kendi siparişlerimi verdikten sonra tarifi verilen sigarayı bulmak için sigara rafına tabiri caizse mal gibi bakıyordum. Bir anda dayı benim kolumu çekiştirip “duymuyor musun yeğenim?” diye seslenince kendime geldim. Buyur dayı, dedim. O da bana, beni çekiştirmeden evvel dört kere daha söylediği cümleyi kurdu; “bırakın bu ahmak otunu…” Cevap vermek durumunda hissedip, “ahmağım ya dayı, ondan anlamamışımdır seni” deyiverdim. :)Şimdi demem o ki, ben sigarayı bıraktım. Ahmaklık geçti mi bilmiyorum ama yaşayıp göreceğiz.Sigara içmeden aldığımız nefes bile daha güzelmiş. Yeniden bunu farketmek çok güzel.Sigarayı bırakın demeyeceğim. İster bırakın, ister bırakmayın ama şöyle düşünün; sizce de sigara ahmak otu değil mi?Saygılar, sevgiler…