bildirgec.org

Kötüler, ilginçtir; iyiler, hep aynıdır,

*
Kötüler, heyecan vericidir; iyiler, sıkıcıdır,

*
Kötüler, karşılık verir; iyiler, sabreder,

*
Kötüler, hayatı yaşar; iyiler, kendilerine layık görüleni,

• Kötüler, bencildir; iyilerin, bencil olmaya hakkı yoktur,

*
Kötüler, ihtiraslıdır; iyiler, kanaatkar,

*
Kötüler, hep daha fazlasını ve iyisini alır; iyiler hep daha azıyla yetinir,

*
Kötülerden korkulur, iyiler ciddiye alınmaz,

*
Kötülere karşı dikkatli olmak gerekir, iyileri ise dikkate almaya gerek yoktur,

Türklüğe hakaretin yasayla engellenmeye çalışılması Türk’e yakışmaz.
Türklüğün korunmaya ihtiyacı yoktur.
Atatürk’ün de.
Bırakın, kim ne söylemek istiyorsa söylesin, ki biz de kimin ne mal olduğunu görelim.
Türk’ü Türk yapan, Türklük ruhudur.
En zor zamanda bile, içimizdeki ve dışımızdaki düşmanlara, tüm yokluk ve baskıya, katliamlara ve hainliklere, pusulara ve komplolara, bütün iftira ve alaycı hakaretlere rağmen teslim olmayan da, tam herşey kaybedilmiş gibi göründüğünde ortaya bir Atatürk çıkaran da o ruhtur.
Atatürk, o ruhun yansımasıdır, ifadesidir.
Bir idealdir, inançtır.
Bir duygudur.

-Çatışma, bütün dinamikleriyle doğal bir varoluş mücadelesidir.
-Kişi kendi içinde ve toplumla ve toplum da kendi içinde sürekli çatışır.

*

1-Bütün sosyolojik ve psikolojik olguların toplam tezahürüdür,
2-Çatışmanın amacı, üstün gelmektir ve esasta irade mücadelesidir,
3-Çok taraflı bir yapıdan, ara ‘vektörel denge durum’ları da yaşayarak tek taraflı bir yapıya ulaşmaya çalışan bir süreçler bütünüdür,
4-Tüm süreç sonunda, tek bir tarafın kesin galip gelmesiyle, yeniden parçalanmaya hazır yeni bütün ortaya çıkar,
5-Yeni bütün de, kendi içinde bölünerek yeni bir çatışma süreci başlatır.

sessizdir, çünkü tahriklere gelmez,
sessizdir,çünkü tehditlere aldırmaz,
sessizdir, çünkü sesini duyuramayacağını bilir, çünkü bütün sesler gürültünün içinde gürültüye gider,
sessizdir, çünkü düzen zaten kurulmuş ve tıkır tıkır işlemektedir,
sessizdir, çünkü bu düzende şansın bir gün kendisine de güleceğini ümit eder,
sessizdir, çünkü kendisi adına konuşanlar zaten yeterinden fazla konuşmaktadır,
sessizdir, çünkü ses çıkaracak mecali kalmamıştır,

Gerçekten derinse belki, fakat neyin neye göre derin olduğu
çok su kaldıracak bir tartışma.

Bazıları, büyük bir dalganın yavaş yavaş kabarmakta olduğunu ve birikmekte olan büyük enerjinin, büyük bir patlamayla önüne gelen herşeyi ezip geçeceğini söylüyor.
Bazıları, bunun konjonktürel ve üstesinden gelinebilir (ve de gelinmesi gereken) bir dalga olduğunu söylüyor.
Hepsi de umutlu.

Birinci umutlular, yıkım olacağı beklentisi içinde ve hevesinde, fakat yıkılanlar daha sonra nasıl ve kim tarafından, neye göre ve hangi çıkarlara göre onarılacak ya da yapılandırılacak.
Ayrıca her yıkımda pek çok acı ve kayıp yaşanır bunu kim ne kadar umursuyor?