bildirgec.org

Linux’un babaları mı geliyormuş, neymiş..

Türkiye’de siyasal sistem neden oturmuyor, demokrasi neden bu ülkede işlemiyor; soru bu. “Yıllarrrr yılı herkesin lafın iki belini kırdığı bi konu bu, bayat mevzu, geçiniz..” diyebilirsiniz, ama bi dakka. Siyaset bilimci nam kişilerin bu soruya verdiği yanıt son bir iki yılda anidendeğişti. Ben okuduğum bi kitapvesilesiyle yeni farkına vardım, ortamdaki hararetli tartışmanın. Bahsettiğim kitabı ağırlıklı olarak İngilizler yazmış; oturmuşlar, Türkiye üzerine “Turkish Transformation” diye bi kitap döşenmişler, bu ülkede demokrasi niye böyle sakat, bu sorunun yanıtını aramışlar. Geliyorum, yumurtanın sarısına. Bu soruya verilen yanıt yakın bi zamana kadar genel olarak şöyleydi: “Türkiye’de devlet çok güçlü, sivil toplumu eziyor, ona örgütlenme izni vermiyor” falan. Mantıklı bi yanıt aslında. Ama… Meslekten Türkiye analisti olan bi takım şahsiyetler, Cambridge’den, oradan buradan… dikkatlerini, Türkiye’de 1997 yılında yapılan “Türk Değerleri Araştırması” (Turkish Values Survey) ( Burada kısmen var) araştırmasından çıkan çok tuhaf sonuçları çevirmişler. Bu araştırmadan çıkan sonuç şu: 1997 ve 1998 yıllarında dünyanın diğer ülkelerinde yapılan araştırmalarla karşılaştırıldığında, Türkler’in, içinde yaşadığı toplumdaki insanlara duyduğu güven oranı çok çok düşük.

Yanlış ata oynadılar, haliyle kızıyorlar

Uzun metrajlı Flash filmlerine hasta olduğum kadın Bu eserler de onun

Şuna el atsalar da, Habertürk’ten kurtulsak

Network güvenliği uzmanına güvenme

Hasan Safkan’ın 1995 yılında yayınlanan kitabının adıydı bu: “Kuzey Afrika’dan Portekiz’e, Oradan Eve.” Kitap yayınlandıktan kısa bir süre sonra öldü. Böyle bir şey yapmak istiyorum ben de. Ölmek diil yanlış anlaşılma olmasın, basıp gitmek. Ama para yok. Bunu yapamıyorsam, o zaman ucuzuna kaçayım, kültür turizmi olayına gireyim, Türkiye’nin derelerini vadilerini göreyim opsiyonu var. Var ama 1 otobüs dolusu “bir-özel-şirkette-finansman-müdürüyüm” kişisiyle yolculuk yapmak depresyon etkisi yapıyomuş, öyle diyorlar. O zaman? İşe, plan yaparak başlamaya karar vermiş bulunuyorum. Önce hayal kurayım, parasını akabinde tedarik ederim. Bakın, aksiyonlu bir tatil için şöyle bir rota tasarladım. Alternatiflere de kapım açık tabii..

Argo sözlüğüne, anında madde ekliyoruz.(Üyelik yok..)

Bursalı bi seks endüstrisi çalışanından mail geldi bana. Belki bi telekız, belki bi telemarketing uzmanı, belki de dalga geçmeyi seven bi arkadaş..

Olsun, güldüm durduk yerde, göndermiş, iyi yapmış… Tuhaf olan, bu mail’in benim adresimin yanısıra, toplumsal hassasiyetleriyle bilinen 3 adet kurum ve kuruluşa gönderilmiş olması. Bakınız şu adreslere gönderilmiş:

[email protected],

[email protected]

Mail ise şöyle:

Her şey geçen gün, Rahşan Ecevit’in anne ve babasının, aynı evde 27 yıl boyunca küs yaşadığını öğrenmemlebaşladı. Dram ki ne dram, gece yarısı korku filmi kuşağı tipi aile.. Bir an görür gibi oldum Rahşan adlı zayıf kız çocuğunu o evin bahçesinde: Bir panjur gıcırdıyor, bir şeyler kımıldatıyor perdeleri, rüzgarda boğuk bir hıçkırık duyuluyor, boş havuza yapraklar yağıyor. Bu evden, ruhumuzun karanlıklarını deşecek bi sanatçı kişi çıkacakken, çıka çıka DSP’nin Örgüt Lideri çıkmış. Bunları düşünüyordum ki; o esnada… O esnada şu geldi aklıma: İyi ama, “Özenle Besler” sloganlı bi Türk kadınına aşık olacakken, Rahşan’a aşık olan Bülent Ecevit kimdir? Bülent Ecevit’in, vakti zamanında Londra’da 1 yıl Can Yücel’le birlikte takıldığını bilir misiniz bilmem? Aynı pansiyonda, yaşadıklarını falan..İnsan, Can Yücel gibi biriyle bi sene boyunca ne konuşur Londra’da? Sözünü ettiğimiz şair Can Yücel, dikkatinizi çekerim, “Bu ülkede g.t’e g.t denir” diyen ozan kişi..