bildirgec.org

Gel, ey güzeller güzeli, gel artık dünyama, yetererince çirkinleştik gel..
Başkalarına baktığın gözle “ben”i nasıl görebilirsin, nasıl bulabilirsin? Beni tertemiz gözyaşlarınla yıkamadıkça korkuyorum,ürküyorum..

seni aradım, menzilimin özlemimim son noktası hüzne boğma beni gel.. sen emr olundun, çamurdan ibaret hayatımı, hidayete erdirmek üzere ihsan olundun hadi beni tahtıma oturt artık, seyret beni..

Biliyorum sancılısın berbat haldesin, o zaman bırakma beni yapış eteğime..

yapıştım..

vakti gelsin, söylediğin sözlerin hepsinden vazgeçeksin.. ben senin serseri ruhun sevdim de geldim.. ne sözde mana kalacak ne manada söz.. bak göreceksin hepsi uçup gidecek.. sirke kokan ağzın helal kokacak..

Üsküdar; paşakapısı-salacak yolu sakin, bazı yerleri pek dar, kıvrımlı dönemeçleri bol olan kimi yeri asfalt kimi yeri parke taşlarla dolu olan bir yoldu. bu yolun üzerindeki “paşakapısı ilk mektebinde” başladım ilk öğrenimime. mektep, ceza ve tevkif evi ile bitişikti. tenefüse çıktığımızda mahkumları havalandırma voltalarında görürdük arada bir..

Mektebin ilk günü, annnemle bir anlaşmayapmıştık; ben ağlamayacak sınıfı asla terketmiyeğim, o da son zil çalana dek, elini kapıdaki gözetleme camından bana gösterecek, böylelikle onun orada olduğunu bilecektim.. bu böyle üçbeş gün sürdü. yokluğuna alıştım..

çarşıkapıda bir şarapçı buldum, daldım içeri. kanları birbirlerine kaynamış bir öbek adam..nefes almak
gülle kaldırmaktan zor .. herkes eğri eğri birbirinin yüzüne bakıyor. sarhoşluğun zamanı olmaz otur hele böyle dediler. içerdekilere bakıyom sağlıklı cesetler gibiler..
kendi halinde bir meyhane. anaa canlı müzikte var. bura, eskiden deri tuzlama atelyesiymiş.. kendi halindeki ışıkları bile adamı mutsuz etmeye kafi. laf lafı, laf cıgara paketini açar demişler eskiler. yanımdaki herif,yaşlandıkça bu merete daha çok kaptırıyoz kendimizi diyor. dumanını da kasten yüzüme üflüyor sanki..
o ne lan? o ney sesi de nerden geliyo? baksana arkana, burada her daim canlı çalarlar. bizim salim bu. işinin ustasıdır ama bi yere sap olamadı hergel afyona vurunca..
salim abi oyoyoy, harbiden herif zehir zemberek çalıyor..Kanun ve ney.. araya solo sazlar da girince bayaa bayaa kışkırtıyo, beter oluyoo insan ..ahan da kanun ataa geçti, yok beyle bişi, etlerimi lime lime etme lan çalacaksan adam gibi çalsana ..

jiyan , derler kürdler yeniden doğuşa.. yeşermek, doğmak, büyümek yani kısaca topraktan gelen yaşam demektir..hiddeti de içeren bir anlamı olduğu da su götürmez..
sözcüğün armonisi güzel, muhtevası güzel. dilime dolandı son zamanlarda..
umut güzel şeydir; “acıların anasıdır” diyen halt etmiş. kendimizi müebbede hapsedecek halimiz yok. güzel şeyler oluyor; bak güneş yeniden doğuyor, kimsesizler mezarlarından kalkıp yuvalarına geri dönüyor. tuvalinden kan sızana hesap soruyor.yalanından mit sızana balgamını atıyor, hayata tutunmak için ne kadar yalandan sebep varsa o kadarını uyduruyor kendine.

karı tam vaktinde geldi; gelmeseydi, bekleyen herif kalkıp gitmek üzereydi. gitmeye kararlı olduğunu içtiği kahvenin hesabını ödemesinden çakozladım, ama karı geldi. ne geliş; heybetli bir söğüt ağacı gibi salına salına, tower anasını satıyim, belledi herkesin anasını.. adam tebessüm etti ,öptü orasını burasını oturdular..

margotun tam önüne parkını etti sarışın; trafiğe isyan hali, kapısını tekmeyle ieteleyişindeki “sen de araba mısın? elimizden neler geçti,bakma sana bindiğimize” hışmı o an etrafındaki her nesneye bakışındaki, küçümser ve aşağılama haline örnekti. kadını al paketle, dağa kaldır, kavrulabildiğin kadar kavrul bedeninde, baktığın her yerine odaklan.. sperm bankan yeterse ne ala. bellenmeyecek bir siması da yok gavurun kızının; yemyeşil fırlak gözleri, hüzünbaz bakışları, kadınca ağlak yüzü ve hamasi bir ince gülüş dalgası.. bundan ibaret.