bildirgec.org

http://www.objektifhaber.com/yeni/objhab/default.aspx?id=2O37O110353

Bizim buralarda bir deli var. Kimbilir ne yaşamışta aklını yitirmiş. Kim bilebilir ki?
Onunla hep otobüste karşılaşıyorum. Bir keresinde yanıma oturmuştu. Bir temizlik hastalığı var belli ki. Ayağında ayakkabıları yok ve ayaklarının altı simsiyah. Ayaklarının altını temizliyor hep elleriyle. Sonra parmaklarını otobüsün camına dokunduruyor, diğer elinin parmaklarıyla etrafında gezdiriyor. Bir şekil çiziyor, bilmiyorum ne.Gökyüzüne bakıyor camdan. Çizgifilmlerden çıkmış gibi.. Haline üzülmenin yanında aslında bu doğallığı ve ne yaptığını bilmemezliği hoşuma bile gidiyor. Onu izlemeden yapamıyorum. Sonra onun çaprazında ve oldukça uzağında oturan genç kadının yerinden huzursuz huzursuz kalkıp başka koltuğa oturuşunu izliyorum. Sanki ‘e, baksana deli. Ne yapacağı belli olmaz,bitlidir mitlidir belki’ diyen düşüncelerini gözlerinden okuyorum kadının. Sanki kendini haklı çıkarmak ister gibi gözlerimin içine bakıyor. Gülüyorum haline.. Biraz da acıyorum bizim zararsızdan korktuğu için..
Bizimkisi ise o sıralar küfür savuruyor camdan dışarı bakarken. Bir şeylere hep kızgın.. Hep dargın. Kimbilir canını ne yaktı ve bu duruma düştü. O küfrederken kızamıyorum bile çünkü toplumumun içinde okuyan-okumayan yüzlerce gencin sadece takımlarını desteklemek adına bile sokağın ortasında, halkın arasında ana avrat küfrettiklerini düşündüğüm zaman, bu kadınınki o kadar masum kalıyor ki.. Çünkü bilinçsizce yapıyor..
Böyle işte, ben bizim deliye sempati duyuyorum çünkü felaketin nereden geleceği belli olmaz diyor bana aklım hep.. Ya bir gün biz de o hale düşersek diyor…

Sonbahar aylarına girdiğimizde toplumda en sık görülen viral enfeksiyon olan grip de kendini göstermeye başlıyor. En önemlisi risk gruplarının kesinlikle aşı olması gerektiği vurgulanıyor. Detaylar burada

Ben hala grip aşısı konusunda tereddütlüyüm. Gerçekten koca bir kış; gripten cidden koruyor mu aşı?

Emekli SAT komandosu 65 yaşındaki Namık Ekin, Karadeniz’den Marmara’ya 52 kilometreyi sualtından yüzerek ’iki deniz arasında en uzun yüzme rekorunu” kırmaya hazır. Haberin detayı burada

Her daim güleryüzlü, insanları spora teşvik eden, insancıl, ülke adına ve spor adına güzel şeyler yapan bu güzel insana başarılar…

Şimdi sizlere farklı bir hikaye anlatacağım. Eminim herkesin yaşadığı veya çevresinden duyduğu bu tür olaylar olmuştur.
Günlerden bir gün eşi ölen dede oğlunun yanına yerleşir, elden ayaktan düşmüştür artık. Bir süre sonra gelin sürekli ona bakmaktan sıkılır. Aynı evde yaşamak istemez. Aslında oğlu da pek istemez ama dedeye acımaktadır. Dedeyi yanlız evin küçük beyefendisi sevmektedir. Dede yemek yerken porselen tabakları kullanamamaktadır. Çevresi alçak olduğundan lokmaları dökmekte ve gelininden bu yüzden azar işitmektedir. Dedenin oğlu çözüm bulmak amacıyla tahtayı oyarak kenarlarını kalınlaştırarak ona basit bir tabak yapar.Ertesi sabah küçük çocuk tahtayı oymaktadır. Annesi oğlum ne oyuyorsun dediğinde “yaşlanacaksın diye tahta tabak yapıyorum” diye yanıtlar. Gerisi sizlere kalmış.

http://www.magazinkeyfi.com/yazihv.asp?id=115039&title=&sub=son%20haberler

Eskiler Brezilya’ya Berezilya derler. Ben de çok gülerim. Bana bir gün sordular:

-Bu maç Berezilya’nın mı?

-Hayır, Brezilya’nın.

Aldı bir kahkaha. Bu söylemin nerden geldiği ve neden kaynaklandığı bilinmemekle birlikte bize neşe verdiği bir gerçek.

Eskiden TRT’de bizim babalarımız dedelerimiz hep Berezilya maçları seyredermiş. Durum böyle olunca eski kuşak Brezilya’yı çok iyi biliyor. Ve ona ortak bir ad takmışlar:

Bereziya

http://www.haber7.com/pg-view.php?pg_galleries_id=214

http://www.ntvmsnbc.com/news/412159.asp

http://www.haber7.com/haber.php?haber_id=128806