bildirgec.org

http://www.haberler.com/mutlulugun-yuzde-50-si-genetikmis-2-haberi/

Bilmedigim toprakta yaklasik durmadan 200 mil yol yapmistim… yavas seyrettigim yol boyunca etrafta cölden baska… siyah ve yer yer erimis asfalt disinda hic bir sey yoktu…asiri sicak..ve arada yolda gördügüm su birinkitisi gibi hayali yansimalar disinda….cöl tehlikeliydi…hatta ara ara istemeyerek ezdigim akrepler vardi yolda ..5 arkadastik…bana
– yeter ne olursun bi yerde duralim…bir seyler yiyelim sonra da günes batmadan kamp yapacagimiz güzel bir yer bulalim dediler….bana uyardi..cünki tek yaptigim direksiyon kontrolüydü oda uykumu getirmisti … durmadan calisan klima…vücüdumu dondurmustu….
-iyi o halde ilk gördügümüz benzinlige daliyorum …bir ispanyol, 3 italyan v e ben yol yapan 5 kafadar hatun…

Yaklasik 10 mil sonra disaridan baraka gibi görünen iki benzin pompasi olan bir yerde durdum…iceride su amerikan filmlerinde bolca gördügümüz cinsten enteresan hayvan iskeletleri , bufalo kafalari ,rüya yakalayicilar ici doldurulmus sahin yada kartal cinsi kuslarin bol miktarda asili oldugu minik bir bar,….aciiiiiiiiz ve iyi bir filitre kahve lazim hepimize..daha yer bulacagiz cadirlari acacagiz…ates yakip yildiz seyredecegiz ….

http://www.esquire.com/print-this/60things0507

Sinirliysen,birine kızıp üzüldüysen,birileri yüzünden diplerde sürünüyorsan ölmek istersin,ölümle cezalandırmak istersin insanları.Öldüğünde kıymetini anlasınlar ve içlerinde onlar da ölsünler,dibi boylasınlar istersin.İkinci tekil şahısa konuşuyorum…Bilmiyorum kaç kişi daha benim kadar manyak,kaç kişi daha karşısındakini cezalandırmak için ölmek istiyor.Belki de bu bir ceza değil,belki ölme isteğinin ta kendisi.Asıl olan da ölmek zaten.Ne için,kimin için olduğunun ne önemi var ki…Tekrar bilmiyorum demek geliyor içimden…Bilmiyorum bu ruhsal bir sorun mu…Her insanın sinirlendiğinde,sevdiklerine ceza vermek istediğinde bu şekilde kafasında kurup kurmadığından haberdar değilim.
Boşluktayım,denizin dibini boylamak ve boğulmak istiyorum,zaten kendi oksijensiz kalmış boşluğumda boğulmaya yüz tutmuşken.
Martin Eden geliyor aklıma…bir zamanlar severdim kitap okumayı,kaybederdim kitaplar arasında kendimi.Artık okuyamıyorum.Tozlu sayfalar arasında birşeyler aramaya çalışmak anlamsız gelmeye başladı.Mutlu sonlara hasret ben birtek Martin Eden’ı seviyor.Yakındı o bana…Mutlu olmaya çabalayan,sonunda hayatın anlamsız,dumanlı boşluğunda kendini yok etmeye karar veren karakter.
Haklıydı…
Yaşamaya değmezdi ki
Bu hayat
Hep sıkıcıydı…
İçinde yaşanılanlar bayat

Herhangi şeyi herhangi bakımdan herhangi bölüme ayırabiliriz.

Mesela insanları ikiye ayırıyorum. Yaşayanlar ve doldur-boşalt yaparak ölümü bekleyenler. Yaşamak için yaşamayı bilmek ya da üstün vasıflarla donatılmış olmak gerekmez. Birçok şekilde bunu yapabilir insan, sömürerek ya da değer katarak. Hiçbirini yapmıyor/yapamıyorsa vay onun haline.

Mesela fareleri ikiye ayırıyorum. Tarla fareleri ve diğerleri. Tarla fareleri eşine en sadık canlılardır. Tek eşli yaşarlar, eşlerini kaybettiklerinde, yokluklarına dayanamayıp intihar dahi edebilirler. Diğerlerimi bahsetmeye gerek yok.

Buradan izleyeceğiniz video ile anlamlı bir protestoyu izleyebilirsiniz.Ormanlarımızı yok etmeyelim.Bu video ile bir kez daha hatırlayalım,iklim değişikliğini vs yi.

Büyüyoruz ve nedense kirLeniyor dünya.. biz mi kirLetiyoruz dünyayı? daha önce kirLenmiş bir dünyayı aLıp biz daha çok kirLetiyoruz.. gazeteLeri okurken, haberLeri izLerken bir pisLiğin içinde yaşadığımızı farkediyoruz.. cinayet, tecavüz, savaş, hırsızLık ve benzeri haberLer gün geçtikçe artıyor.. kirLeniyoruz.. hiçbirimiz temiz değiLiz.. ve bu kirLetme oLayı bir döngü.. biz bu dünyayı terk ettiğimiz zaman bizden sonraki nesiLLer dünyayı kirLetmeye devam edecekler.. her geçen gün kirLendikçe/kirLettikçe bu dünyayı bir çok kişinin ağzından şu cümLe çıkacak; “böyLe insanLarın arasında yaşayamam.. yaşamak istemem artık aranızda”

bugün her zaman ki gibi çok sıkkın canım ….

Ama bugün h,ç bir şeyden şikayetçi olmak istemiyorum ya da herhangi bir şeyi eleştirmek …

Bugünü sadece olduğu gibi yaşamak istiyorum. Olduğu gibi kendi akışında hiç bir şeye müdahale etmeden hiç bir şeyle mücadele etmeden sadece yaşamak..

Belki akşama kadar deli gibi çalışacağım belki de hiç bir şey yapmadan akşama kadar bilgisayarımın başında pinekleyeceğim. Amatek bildiğim var oda bugünü bugün olarak yaşayacağım hiç bir şeye müdahale etmeden olacağan akışı ileeeeeeee

kımseye bakmaksızın,kımseyı duymaksızın ve kımse benı duymadan yasamaya devam ederken hergun turlu turlu sey aklımı ve mıdemı bulandırmakta…kımsenın umrunda olmayısım -yada benım oyle sanısım yada buz gıbı gercek bu-sorularımı içimde üretip yine kendime pazarlayısım,cevapları içimde arayısım bunlar benı okadar yormaktakı ne ben kımseyı gorebılıyorum ne de kımseye kendımı ıfade ederek kendımı gosterebılıyorum…hayat,içinde soludugum şu hava artık okadar daraldıki ne ıcımde kendıme sığıyorum ne de soluduğum şu hava benı kendıne kabul edıyor..hayatın önemi benim ıcın bu kadarken ne umudum var ıyı bır gelecege dair ne de umrumda olan sevdiklerim..ben tek başıma oturmuş düşünürken kendimi kendi içimde konuştururken ne başkasına ihtiyacım var ne de başkasının bana..ihtiyacım olan tek şey sessizlik içimdeki sesi daha iyi duyabilmek için…ne kendimdeyim ne başkasında sadece nefes almaktayım tek bildiğim;nefes aldıgım sürece ne kimsenın umrunda olurum ne de kimse benim umrumda olur…sonuçta yaşamak denilen olgu bu, ya kendindesin ya da bir yerlerde boğulmamak için çırpınmaktasın…

Yaşamak acıyla Yaşamak katilcesine Geleceğini düşük yapan Geçmişini katleden bir katil Amaçları, umutları unutup En nihayetinde asalaklaşıp Yaşamak… Ağacı, hürriyeti Ormanı, kardeşliği Tanımadan, bilmeden Yaşamak…

Sisemin düzensizliğinde kaybolmuş Kobay fareleri, Lağımını hor gören, Başkalarının uğrunda acı çeken, Alınmış, Satılmış, Kapışmış Barışmış Kobay fareleri, insan hayvanları Hayvan ruhlu insanlar Yaşamak…Sizinle mi? HAYIR!