şiir gibi, güzel gibi: sevim burak
ince iş şiirler öyküler sevmeyen birinin atlaması gereken bir yazı, bu. hatırlatalım.
iyi bir öykü yazarından söz edeceğim çünkü tüm yazıda. sevim burak’tan. umarım bu yazıdan sonra en azından bir kişi gider güzel bir sevim burak öyküsü okur. tiyatro oyunu da olur. fark etmez.
elli iki sene yaşamış, burak. alman lisesi’nde okumuş, lisenin orta bölümünün peşinden… …mankenlik yapmış, kendi açtığı modaevini yönetmiş. iki defa evlenmiş ayrılmış, ikinci eşi ressam ömer uluç’la bir süre nijerya’da yaşamış (afrika dansı adlı kitabında belli ki burada gördüklerinden etkilenmiş, yazar). kalp rahatsızlığından öldüğü yazılır yaşamöyküsünün anlatıldığı her yerde ama intihar ettiğini hissettim. bana öyle gelmiş olmalı.
geçen sene tesadüfen afrika dansı’nı okumuştum. birçok şeye farklı, özgün diyoruz hayatta ama bu kadının metinleri gerçekten çok farklı. sayıklama gibi, şiir gibi (şiir bir sayıklama mıdır soru işareti), güzel gibi. hatta çok güzel. şu adresten biraz tadın isterim.
ama gerçek sevimburakseverler bilirler ki esas iş, yanık saraylar’dır. yanık saraylar, bambaşkadır, (bence) gerçek edebiyattır, edebiyata böyle çığlıklar lazımdır arada, yoksa yazar uyur okur uyur, bir şey değişmez. yanık saraylar’dan bir kuple isteyenleri şöyle buyuralım.
burak’ın erken gidişiyle yarım kalan bir romanı var: ford mach I. bu kitabı önerip önermemekte yönsüzüm şimdilik. bir romanı da olduğunu duyun diye söz ettim. everest my lord – işte baş işte gövde işte kanatlar ise : iki oyunu ve daha daha öyküleri.
1985’te devlet tiyatroları’nda sahnelenen sahibinin sesi, burak’ın bir başka eseri. türk edebiyatını yetersiz, sığ, dünya edebiyatı karşısında cılız gelenlere özellikle. sevim burak’ın her satırı her cümlesi ayrı ayrı okutulmalı. şiir gibi öykü nasıl yazılırmış, öyküde kapalı, simgeli anlatım nasıl olurmuş, her yazdığının altı çizilmeli. çizilmeli. çizilmeli.
sevim burak okunmalı. diğer sıkıcı yazarlara öykülere şiirlere romanlara kağıtlara inat.
