Tv icad oldu muhabbet kayboldu
Eskidenmiş, bir kış gününde çocuklarını, torunlarını toplayıp cayır cayır yanan sobanın yanında masallar anlartmak. İlgiyle dinlenen masallarda çocuklar bazen korkar bazen şen kahkahalar atardı.Büyüklerin yüzünde tatlı bi tebessüm, ev sahibi getirir çayları bak sohbet dahada koyulaştı, heyecan bastı dinleyenleri hem hikayenin sonunu merak ediyorlar hemde hiç bitmesin istiyorlar.
yanan sobanın üzerinede koydunmu kestaneleri değmeyin bu sohbetin keyfine…
Şimdi ise cayır cayır yanan sobamız yok kalorifer denen soğuk sevimsiz ısıtıcı var ve o güzelim muhabetleri gelecek nesilden hatta bizlerdende alan televizyonlarımız var hemde evimizin baş köşesinde.Hoş şimdilerde tvde izlemiyo gençler hep pc başında ya ilk katil oydu ondandır tvye öfkem.
Kendi evimizde konuşma yasağı koydu bize bi sohbet konusu açmak istiyorsun haber var ee bitti haber, şimdi konuşalım maç var, yok bu gün müthiş bi film var, tv dizim var programım var cart var curt var ama ne yazıkki sohbet yok.
Uzun süredir görmediğin yakınları ziyarete gidiyorsun gene televizyon, hoşgeldin, nasılsın, iyimisin? den sonra bi sessizlik yada sesliği bozan tek ses Televizyon ne acı oysaki uzun zamandır görüşmemişsiniz anlatacak ne çok şey olmalıydı ama televizyon izleniyor arada izlenilen programa yorumlar geliyor o kadar, halbuki izlediğimiz dizilere keşke dikkatli baksak o zaman anlardık yanlış yaptığımızı hiç bir dizide, filmde oyuncular televizyona bakmaz kendi hayatlarını yada yazarın yazdığı hayatları oynarlar ama hiçbir senarist oyuncusuna sürekli tv izlemesini yazmaz çünkü ilgi çekici değil yani düşününce kendi hayatlarımız ilgi çekici değil ben en azından misafir geldiğinde televizyonların fişini çekelim derim sahbetleri muhabbetleri öldürmeyelim gelecek nesilede bir parça bırakalım, en azından evinizde haftada bir gün açmayın tvyi o günü sohbet günü yapın göreceksinizki o gün öyle zevkli olacakki sık sık yapmak isteyeceksiniz.
Muhabbetiniz bol olsun…
