bildirgec.org

kayseri’deki “marul” faciasını okumayan, bilmeyen kaldı mı?neyi, nasıl yazalım, kime, neyi anlatalım?sözün güdük kaldığı, bittiği yerdeyiz yine!fakirlik edebiyatı, azgelişmişlik, cari açık,iç-dış borç dengesi(zliği), hukuksuzluk, ilkokulmezunlarına ehliyet alabilme fütursuzluğuna tutulan çanaklar… bitmez.

uyuşturuluyoruz cümbür cemaat! uyu türkiye! cevap da hazır: hayat devam ediyor. ha babam yas programı mı yapacağız? evet, yapacağız.yapacağız ki, bir gün biz de öldürülürsek aynı kepazelikte ruhumuz ezilmesin!

burası öyle bir memleket ki! it izi at izine,insan cüdama, hukuk başıbozukluğa karışmış durumda.

Hayat yarin nasil bir süpriz hazirliyor olabilir hic birimiz bilmiyoruz…bazen oturup hayallerimize dalariz nadiren sahip olduklarimizla seviniriz..az güleriz cok dert ederiz…insanlar sekil sekil,yasamlar birbirinden farkli….
isabel ve roberto da yasamini sizden yada benden farkli yasayan insanlar degiller..ikiside lisans egitimi yapmis egitimli kültürlü insanlardir..üniversite yillarinda baslayan arkadasliklari ..üniversitenin basketbol turnuvalarinda aska dönüsür mezun olduktan sonra birlikte ayni evi paylasmaya baslarlar…..aradan gecen bir kac yildan sonra evlenip cocuk sahibi olmak isterler..okuldan arkadaslarinin ve iki tarafinda tüm sülalesinin katildigi muhtesem bir dügünle evlenirler….
iyi günde ve kötü günde …yasam onlari ayirana dek birlikte olup evlilik kurumunu koruyacaklarina yemin ederler….
asiklardir…..
hayalleri vardir…
ikiside kariyer yapip bir ev alacaklar dogacak couklarina saglam bir gelecek olusturacaklardir…….
aradan gecen ikinci yilda isabel hamile kalir……
roberto cok mutludur….karisina kristal bir cicek gibi davranir…hamileligi boyunca esine elinden gelen destegi gösterir……birlikte okurlar ve birlikte kendilerini egitirler..
cocuklari dogar…..uykusuz gecen mutlu anlar…acemilikler…sevgi paylasimlari….cogu geceler bebegi aralarina alip uyurlar…..
derken isabelin dogum sonrasi aldigi izin biter istemeye istemeye ise dönmek zorundadir….
bebek lora 6 ayliktir artik
evlerine ve islerine cok uzak olmayan bir yuvaya gitmektedir… her sabah uyanip anneyi ise , bebek lorayi yuvaya…birakan roberto, ordan isine gider….bu 2,5 yil ….hafta sonlari ve yaz tatilinde sahip olduklari 3 haftalik tatil disinda istisnasiz aksatilmayan bir otomatik istir….
güne öyle baslar roberto, karisini ise kizini yuvaya birakarak….
mutlu ve hepimiz kadar kaygilari olan saglikli bir ailelerdir…ay sonu borclari yada yatirimlarindan dolayi arada daralsalarda öncelik bebekleri ve mutluklaridir…sosyal yasamlarida bebeklerinin yaklasik 3 yasina gelmesiyle yeniden hareketlenmistir……hatta yakinlari
-arayi fazla uzatmayin gencler ikinci cocugu yapin birlikte oynayarak büyüsünler demeye baslarlar ..
robertoyla, isabel de evet seneye düsünüyoruz kari koca calisiyoruz üstünde diyip gecistiriler vekendi aralarinda gülerler ….
roberto karisina cok asik bir erkektir…
isabelde bunun farkinda olan ayni derecede kocasini ve ailesini cok seven cok tatli bir es…..
bir sabah uyanirlar gene, o gün robertonun evde kalip yarinki toplantisi icin hazilamasi gereken bir konusmasi vardir…. roberto garip bir bas agrisiyla uyanir , yarinin sitresinemi girdim acaba diye düsünür…..!!!
isabel de lorayi hazirlamistir…
bes dakka sonra geliyorum roberto diye selenir
roberto kizini arka koltuktaki korumali sandalyesine oturtur,emniyet kemerini takar bebegin .
elleriyle basini tutarak
-nedir bu agri yahu bu yasima kadar böyle garip bir agri yasamadim….tamda gününü buldu deyip arabaya biner ,
isabel gelmistir..yola cikarlar….
hava sabahin o saatlerinde bile sicaktir…
isabel
-uufff bu sicak günlerde calismak cok zor geliyor …hadi bu gün sanslisin koca bebek der kocasina

Dizi ve filim setlerin kimin kimi seslendirdiğini hiç merak ettiniz mi?
İşte seslerine aşina olduğunuz bir kaç kişi.
Polat Alemdar’ı seslendiren Umut Tabak
Daha önce Yusuf Miroğlu’yu ve şuanda da Aras Dağlı’yı seslendiren Payidar Tüfekçioğlu. Tüfekçioğlu’nu hali hazırda yayınlanmakta olan Kurtlar Vadisi Pusu dizisinde İbrahim Velid karakteri ile görebilirsiniz.
Seslendirme hakkında daha çok bilgi almak istiyorsanız.
Kim bilir belki sizi de bir gün ekranlardan dinleriz.
http://www.seslendirme.org/

YILMAZ GÜNEY / UMUT / 1970
Güney, sinemamızın en iyi 10 filmi seçkisine üç filmle katılıyor: Başrolünü oynadığı, yazıp yönettiği Umut, senaryosunu yazdığı, Zeki Ökten’in yönettiği Sürü ve yine senaryosunu yazıp Şerif Gören’in yönettiği Yol. Çok yönlü bir kültür adamı olan Yılmaz Güney’in Umut filmi, Türk Sineması için bir kilometre taşı. O zamana dek genellikle karton karakterlerle yapılan naylon filmlerin aksine “İtalyan Yeni Gerçekçiliği” akımına yaklaşarak, kendimize bile söylemeye çekindiğimiz gerçekleri bu filmle çok sade ama etkili bir biçimde yüzümüze vurur. Sinemada görsellik ön plândadır ancak süslü görsellik her zaman işe yaramaz. Adana’da yoksulluk yüzünden zor bir hayata mahkûm olan çok çocuklu bir aileyi peliküle taşıyacaksanız, sade bir anlatımla da tavrınızı ortaya koyabilirsiniz. Güney’in başarısı sadelikle beraber sözünü hiçbir zaman sakınmamasında yatıyor. Sanatçının her filminde siyasi düşüncelerini, düzene getirdiği sistem eleştirisini okumak mümkün. İyi bir film yapmak için illa milyon dolarlar harcamaya gerek yok, en son Ahmet Uluçay’ın Karpuz Kabuğundan Gemiler Yapmak filminde de gözlemlediğimiz gibi sade ama sağlam bir sinema dili, görsel efektlerin kolay kolay sağlayamayacağı samimiyet hissini izleyiciye verebilir.

Sağolsun , aziz dostum Naylon vicdan bey beni kırmadı…Son günlerde yaşanan tatsız tuzsuz tartışmalara açıklık getirme adına , lütfettiler sorularımı yanıtladılar…

– Hocam , öncelikle size söz veriyorum; Bu söyleşi kesinti veya kısıntıya uğrarsa ben de veda edeceğim…
NV– Size güveniyorum dostum ama onlara asla !…

– Bakın bahar geliyor, şu kırgınlığa son versek diyorum ne dersiniz?

NV-Hayır! Zaten bütünüyle unutulmuş bir veda idi bu…

– Efendim,tam olarak kime kızdınız allasen?…

NV-Bakın, burada isimler üzerinde durup onlara prim yaptırmak niyetinde değilim,ama şunu söyleyebilirim ; Genel olarak okuyucunun sığlığı ve bilgisizliği beni ziyadesiyle müteessir etti…Benden olmadığım gibi olmamı bekleyenler avuçlarını yalarlar. Bu böyle bilinsin!…

pencere

Uzun öğledensonralarının başta kuş cıvıltıları ve doğanın diğer seslerine fırsat bırakan sessizliğine henüz uyum sağlayabiliyorum. Şimdi, açık duran pencereden, esen ılık meltemin arada sırada dalları harekete geçirdiğini izliyorum.

Ve nedense aklıma geliyor;

Hani hatırlıyor musun; o uzak deniz ülkesine gitmeye ilk karar verdiğin ve hiç tükenmeyeceğine benim bile artık inanmak zorunda kaldığım bir tutku ve sesindeki o müthiş heyecanla, bana yolculuk fikrini açtığın günü?
Hepsinin kocaman bir şaka olduğunu duymayı ne çok isterdim.

yaşama sevincimi düşürdüm sanırım bi yerde.. ve bulamıyorum! bana yardım edebilecek biri var mı??

23 nisan

Sanırım birkaç aydır onlarla beraber olmak bu bildiriyi yazmaya itti beni. Yapabileceğimiz bir şeyler vardır belki bizimde. Orda farklı bir dünya yaşanıyor gerçekten, oyunlarla umutlarla bezeli bir dünya. Hayata nasıl sıkı sıkı tutunulur bir görmeniz gerek. %70-80 tam iyileşiyorlar. Moral, destek ve tedaviye uyum yeterli …
NOT:bir ilaç 200-1500 ytl civarında.6-10 ilaçlık tedavi alıyorlar. Aileler çok zorlanıyor maddi ve manevi açıdan.
Aklınızın bir köşesinde bulunsun …

Öylesine kalktım yataktan
amaçsız
Öylesine gittim uzaklara
plansız
Öylesine bir şiir yazayım dedim
uyaksız

Anlayacağın
öylesine bir günde
öylesine yazıyorum bu şiiri

Bugün öylesine bir gün ki
Öylesine hayaller kuruyorum
renkleri bir beyaz bir bir mavi

En sonunda açık mavi
”Hayat öylesine yaşanır mı?”
diyerek öylesine düşündürüyor beni

Öylesine hayat doluyorum ki sonra
Öylesine taşıyor içimden sevgi

Öylesine mutluyum ki bugün
Herkese öylesine yaymak istiyorum bu renkleri

biliyorum, kısa bildirilerden hoşlanmıyoruz; biliyorum, youtube bildirilerinden çok sıkıldık; biliyorum, böyle bildiri mi olur demek için can atıyorsunuz; ama ondan önce şu video‘yu gerçekten bir izleyin. [via]