bildirgec.org

Uçsuz bucaksız yollara düşmek gitmek gittiğin yeri bilmeden,
Sadece, sadece yolun ortasındaki şeritleri izleyerek,
Camın buğusunda kaybolan silüetini izleyerek,
Yola düşmek ve o uzaktan seni izleyen ufak köylü çocuğuna ufak minicik bir gülümseyerek uzaklaşmak,
Birdaha göremeyecek olduğunu bilerekte olsa yinede gülümsemek,
Ne olursa olsun umudunu kaybetmemesi için yetermi bir gülücük,
Ne kadar etkili olabilir bir gülücük sonsuz bir yolculuğa çıkartabilirmi insanı diye düşünmeden bunun olabileceğini bilmek güzel….

işte şerit denilen web2.0 aracı

Quickribbon adlı sitede kendi siteniz için şerit oluşturabilirsiniz. 4 farklı şerit taslağı var ve şeridin yazı tipini, rengini, tıkladığınızda gideceği adresi ayarlayabiliyorsunuz. işleminiz bittiğinde size javascript kodu veriyor. bu kodu sitenize eklediğinizde sitenizin sağ üst köşesinde şerit gözükmeye başlıyor.
Siteye buradan ulaşabilirsiniz.

http://www.haberx.com/n/1053963/kamyon-sozleri.htm

İnce bir şerittir yol. İnsanı inceden inceye bir mekanda inceden inceye içe çeken duygudur yol.
Bir teyp, bir kitap, yada gazete bu yolculuğun vazgeçilmezidir. Hele bir de telefon serbestse; bir yılan bin duvarla da geçer yol.
İnsan yolda neler öğrenmez ki? Hele birde yalnızsa; dörde bölündüğünde sıfır yada bir kalanını veren koltukların pencere kenarı olduğunu, uzaktaki bir cismin yakındakine göre daha yavaş gider gibi göründüğü, blok haldeki derslerin kıymetini, ortası göçük dahi olsa bir kanepe yatağın eşsiz rahatlığı ve tabi ki sabrı öğrenir insan. Bitmemeye ahdetmiş gibi görünen yolların, ahdinin bozulacağı anı beklemenin sabrı. Birde istemeyi öğrenir insan, dergi, gazete gibi eşhasın, komşu koltuğun filelerinde sahibinin ihtiyacını tedarik ettikten sonra kimsesiz bırakılmasıyla içte istek uyandırarak ricaya zorlayan.
Aslında yol insanın kendine olan vuslatı, hayata olan hicretidir.
Hep istenen menzilin bekleme salonudur. Buna rağmen sıkıcıdır yol. Çünkü beklemek sıkıcıdır. Bağlanıyor, az sonra, üç saate varır, istersen kendine.
Birde yazmayı öğrenir insan, bu satırlarla gelen.

Uzun zaman olmuş gerçekten toplum taşım araçlarını kullanmayalı…..

Bir kaç gündür sabah otobüslerine binmeye başladım gene………

Ama büyükşehirlerde oturan arkadaşlarımız aldanmasınlar bizim ki kasaba ile il merkezi arasında gidip gelen tarzda toplu taşım aracı …….

Yani pek öyle pestil olma durumları… Arkaya ilerleyelim beyler durumları vs yok…..

Daha ziyade hızla gelişen teknolojinin yanında hızla fosilleşerek müzeye kaldırılma vakti yaklaşmış bir zamanlar dört nala gittiği şehirlerarası yollarda artık ancak en sağ şeritte tıngır mıngır ilerleyebilen özellikle arka kapıya yakın oturanlara sanki bir tank da yolculuk yapırmuş zevkini veren o harika otobüslerden bahsediyorum toplu taşım araçları derken……

Uzun zaman olmuş gerçekten toplum taşım araçlarını kullanmayalı…..

Bir kaç gündür sabah otobüslerine binmeye başladım gene………

Ama büyükşehirlerde oturan arkadaşlarımız aldanmasınlar bizim ki kasaba ile il merkezi arasında gidip gelen tarzda toplu taşım aracı …….

Yani pek öyle pestil olma durumları… Arkaya ilerleyelim beyler durumları vs yok…..

Daha ziyade hızla gelişen teknolojinin yanında hızla fosilleşerek müzeye kaldırılma vakti yaklaşmış bir zamanlar dört nala gittiği şehirlerarası yollarda artık ancak en sağ şeritte tıngır mıngır ilerleyebilen özellikle arka kapıya yakın oturanlara sanki bir tank da yolculuk yapırmuş zevkini veren o harika otobüslerden bahsediyorum toplu taşım araçları derken……