bildirgec.org

Ben mi? Biliyorum, bekler miyim hiç!? Geceleri günlere ekler miyim!?Kavuşmak söz konusu olduğunda, yüzyıllardır insanoğlunun zamanlaması berbat… Bu sadece bizim sevdamızın sorunu değil yani, üzülme. Bir gün döneceksin belki, ama şimdi değil, çünkü bi gelsen gökyüzü taçlanır şu an; çünkü bi gelsen içim bayram yerine döner hala; çünkü bi gelsen, gökten üç elma düşer, masal mutlu bir son bulur. Oysa bilirsin sevdalar hüzünlü… Bir gün döneceksin belki; içimde kuraklık başladığında, o bile bittiğinde hatta!.. Bir gün döneceksin; sana inancımı yitirip vazgeçtiğim zaman… Bir gün döneceksin, tıpkı o şarkıda olduğu gibi “lakin vakit geçmiş olacak” Gökten yine üç elma düşecek payımıza ama, üçüde kurtlu çıkacak!.. işte o gün tarihe geçecek adımız, kaybedenler bilmem kaç…

Önceleri kimseydin, biri olmaya aday yazdı kader seni. Gittikce tanıdık gelir oldu yüzün, sonunda tanıştık… Tam da zamanıydı o sıra, tam da üstüne basmıştık yalnızlıklarımızın. Çok şey oldun zamanla, çok sıcak, çok içten, çok ,çok, çok.. Tüm boşlukları sen doldurdun sanki. Meğer acıyı tuzla bastırmaya niyetlenince, kendinden bile saklıyormuş insan…
Önceleri kimseydin,aslında tıpkı şu an olduğun şeydin. Alnıma kendi ellerimle süsleyerek yazdığım adının hükmü yokmuş meğer kimselerin gönlünde. Seninle kendimi aldatmaktan vazgeçeli anladım, aşkmış o kahramanlar yaratan.

Bizim hikayemiz,
baştan sona doğru,
uçuk ayrıntılarla dolu.
Bizimle alakasız,
var olma kaygısız,
ucuz kahramanlarla dolu.
Başlangıcı belirsiz,
baştan sadakatsiz,
noktasız ünlemsiz,
olaylarla dolu.
Geçim sıkıntısız,
alabildiğine tutarsız,
gerçeklerden bağımsız,
maceralarla dolu.
İşte bu bizim hikayemiz.
Boş bir kağıtta
çoktan seçmeli,
3 yanlışın
1 doğruyu
götürdüğü
sorularla dolu.

aslında bu yazının başlığı ” Bilmiyorsun ” olacaktı bi kaç gün önce .. ve sonra şöyle devam edecekti :

” Gün nerde başlar gece nerde biter ? .. güneşin üzerine doğduğu her meridyen gerçekten aydınlık mıdır ? .. karanlık yıldızların altında mıdır ? ..

Bilmiyorsun ki ; bendeki sana karşı olan bu duygu, sen bilmediğin müddetçe, ayın hep o karanlık yüzü kadar gizli kalacak .. burdan milyarlarca insanın her gün bakıp da göremediği karanlıktan bahsediyorum .. neden sadece ayın bir yüzünü görebilir insanlar ?

öyle bir yalnızlık ki kurtulmak mümkün değil. nedir seni yalnızlıktan kurtaran? ailen? arkadaşların? sevgilin?

başka insanlarla beraberken yalnız olmadığını sanmak insanı hayatında sahip olmamaktan mutlu edecek ender farkındalıklardan biri heralde. belki de dünyanın en boktan kandırmacasıyla asla yüz yüze gelmemek yüzeyde kalmak ama, en büyük şans aynı zamanda.

en yakın hissettiğin insanla berabersin, yalnız değil misin? (ooo0o) oysa iki şey var ya sadece sahip olduğun. bi SEN varsın, bi de senin algın. ne başkasının varlığına ne de algısına haiz olabilirsin. sen algılandığın sürece karşındakinin orda olup olmaması farkeder mi sanıyosun? olmasa algılayamıcak olmak yetmez bunun gücünü ortadan kaldırmaya.

Sen işin değilsin.

Sen banka hesabın değilsin.

Sen cüzdanının içindekiler değilsin.

Sen haki cepli kıyafetlerin değilsin.

Sen kullandığın araba değilsin.

Sen güzel ve eşi bulunmaz bir kar tanesi değilsin.

Sen özel değilsin.

Sen de diğer varolan herşey gibi çürüyen organik bir maddesin.

Biz tarihin iki arada bir derede kalmış evlatlarıyız.

Büyük bir savaşımız, büyük bir depresyonumuz yok.

En büyük savaşımız ruhsal bir savaş.

En büyük depresyonumuz hayatlarımız. Hepimiz televizyon tarafından büyütüldük,

bir milyoner,

bir film yıldızı ya da bir rock star olacağımıza inandırıldık.

Olmayacağız.

Bu gerçeği yavaş yavaş öğreniyoruz. Öfkeliyiz…

İlk önce uyumamaya başlarsın…

Sonra ağzına bir silah dayanır.

Ve karşında Tyler Durden’ı bulursun.

Sana biraz Tyler’ı anlatayım, bir planı vardı ve ona güvenmiştik.

Tyler der ki

” Sahip olduğun herşey en sonunda gün gelir sana sahip olur.

Ancak herşeyini kaybettikten sonra herşeyi yapmakta özgür olursun.

Umudunu kaybetmen özgürlüğündür”.