bildirgec.org

O kadar dibek dedik, yolluk dedik, çıkrık dedik Yasdıgeç demedik. Bende ona Yasdıgeç denildiğini bilmiyordum. Köye hayatında bir kaç sene evveline kadar gitmemiş olan ben bile bilirim kendisini.( Yasdıgeç olarak değil tabi).Burada unutulan, hiç görmedigimiz, merak ettigimiz köylerde kullanılan herşey var.

Yasdıgeç nedir? Üzerinde yufka açılan tahta sehpaya yasdıgeç denir, en iyi arkadaşı oklavadır.(yastıgaç, yasgaç,yassıağaç, yast- ağaç, yaslı agaç ta denilir genellikle Ege, güney bölgesinde yuvarlak hamur tahtasının adı budur.(Heryere göre değişir Yozgat’ta ekmek tahtası denir)

Güz. Türksat fırlatılmamış daha, nereye fırlatılacaksa.Trt’nin iki kanalı seyredilmekte şehirlerde ve ilçelerinde.Özel tv çıktı çıkacak derken, benim tayin çıktı kuş uçmaz, kervan geçmez bir mezraya.Gümüşhane ili, Şiran ilçesi, Seydibaba köyü, Bağ mezrası

Tayin bekliyorum. Postacı tanıyor, haber çalıştığım inşaata gelecek, geldi de. Elim yüzüm, üstüm, başım harç, çamur, kum, çakıl. Kalbim yerinden çıkacak, heyecanla koştum eve dedim ki anama;
– Ana kağıt geldi ben gidiyorum

Ağlamaklı oldu anam, birazı mutluluk kalanı ayrılığın içine çöreklenen acısından olsa gerek,.sesi titrek çıktı, “selametle oğul” dedi, güle güle git. Düştüm sabah yollara.

Bu yaz tanıştım bu kelimeyle, bu yaz yıllardır ilk kez gittim kayınvalidemin köyüne. Bu çerkes köyü beni ilk kez maşingayla muatap etti.

Bildiğimiz soba maşinga bildiğimiz fırınlı yada kuzineli soba ama marmara ve ege dolaylarında maşinga deniliyor.Dökme demirden yapılmıştır. Kestane, ekmek kızart fırınına bütün patates at közlensin.

Ama asıl şaşırdığım ki ben kışın suyu donan elektirigi olmayan köy dahi gördüm orda bile tüp kullanılıyordu. Bu köyde kimse tüp kullanmıyor kışın evde yazın kapının önünde tüm yemekler bu maşingada pişiyor.

kemaliye(eğin)

erzincan‘ın kemaliye ilçesinin bazı köylerinde müze var.evet yanlış duymadınız birçok ilçede bile yokken köylerde müze var.ocak köyünde çok geniş kapsamlı bir müze mevcutken çit köyünde de yeni açılan enver gökçe

enver gökçe(şair)

müzesi bu halkaları tamamlıyor.
ünlü şair enver gökçe çit köyünden.ve yöre halkı müzeye onun ismini verdi.bende bu olayları yakından takip ediyorum çinkü bende bir çitliyim.yeşillikler içinde olan memleketimizin yeşil bir köşesidir kemaliye…
doğa şenlikleri ile sporcuları çağırır kendine…
doğal güzellikerli her yıl turistleri çekmeyi başarır yerli ve yabancı turistler gelmektedir kemaliye’ye diğer bir adıyla yani eski adıyla eğin’e…
dünyada ilk mani yolunun bulunduğu bir ilçedir.köyünde helikopter alanı olan.tarihi mağaralara sahip.karanlık kanyonu olan.fırat’ın kenarındaki eşsiz bir ilçe.gelenleri kendine hayran bırakan bir yer burası kemaliye.ünlü şair ahmet kutsi tecer’in yer yer dolaşıp kendine bir mekan aradığı sırada gelip vurulduğu hayran kaldığı yer kemaliyedir.kemaliye’nin apçağa köyüne hayran kalır.kemaliye manzaralı köy için’orda bir köy var uzakta o köy bizim köyümüzdür gitmesek de kalmasak da o köy bizim köyümüzdür’ der ünlü şair bilinen o dizeleriyle.çocuklara şarkı olmuş o sıcak şiiri ile çağırır insanları kemaliye’ye.
yöre halkı özellikle yazları doldurur eğini her köyü dolup taşar.kendine özgü sesiyle çağırır kemaliye insanını.erzincan il sınırları içinde olmasına karşın malatya’ya ve elazığ’a daha yakındır.kültür olarak elazığ harput kultürünün kokusu vardır.gerek folklöründen gerekse klarnetinden ya da keklik merakından bellidir bu el-aziz havası.yörenin meşhur oldu şeyler bunlarla sınırlı değil hangisini yazayım diyorum ilk önce ama aklıma geleni söylüyorum.

eğin’de spor yapmanın keyfi

mesela yemekleri ve türküleri.türküler deyip de geçmemek lazım eğin türkülerinin kendine has o tarzı memletini özletir dinleyenlere.
vali recep yazıcı oğlu’nu bilmeyen yoktur diğer adıyla ‘süper vali’ bu ismi gerçekten haediyordur.köprü dizisi çekilmişti onun hayatını anlatıyordu.şimdi ne alakası var diyeceksiniz.işte o köprü kemaliye’de.kemaliyenin köprüsü.vali recep yazıcıoğlunun sıklıkla geldiği,kafasını dinlediği bir yerdi kamaliye.spora verdiği önemi kemaliye’de de gösterdi ve kemaliye dağcılıkta bisiklette karanlık kanyondaki su sporlarıyla birçok alanda kendini göstermeyi başardı.kemaliye’yi anlatan yazılarım burada son bulmayacak.kemaliye’yi ve daha birçok yöremizi unutulmaya yüz tutmasın diye anlatmaya değer görüyorum.eğinli…

Benim köyüm Trabzonun Araklı ilçesine bağlı Pervane köyü. Daha önce köyümüzde ermenilerin yaşadığını duymuştum. Köyümüzdeki ermenileri dedeme sordum. Dedem 1927 doğumlu, onun zamanında ermeniler yokmuş, o doğmadan önce ermeniler köyümüzden ayrılmış. Dedeme, annesi ermenileri anlatmış. Dedem de bu bilgileri bana aktardı. Dedemin annesi zamanında ermeniler varmış köyümüzde. Köyün çogunluğu ermeniymiş. Köyde hem kilise hem de cami varmış. Kilise kalıntıları hala mevcut. Köyümüzde türklerle ermeniler arasında hiçbir sorun yaşanmamış, çok samimi dostluklar kurulmuş. Benim köyümün ermenilerinin osmanlı yönetimine karşı da her hangi bir isyanları olmamış. Rus işgali sırasında da ruslarla işbirliği yapmamışlar.

http://www.nisantasiilkogretim.com/

bildirgeç sakinlerini burada bir köy okulu olduğunu ve nasıl bir başarıya imza attıklarını aynı koylü olan okul müdürünün buna katkısını görmesini sağlamak boynumun borcudur. insan sevdalısı memeleket sevdalısı insanların dünyaya bakışı bile farklı onlar gibi olabilmek her yiğidin yapabileceği iş değil sanırım.

Doğayla baş başa,yeşillikler içinde göl kenarında bir tatile ne dersiniz? Kazdağlarındaki Hızır kamp alanı, istediğiniz tüm bu özellikleri taşıyor. Teknolojiden ve şehrin gürültüsünden uzak bir tatil geçirmek huzur bulmak istiyorsanız doğru yerdesiniz. Hızır kampı, Hızır bey ve eşi müslüme hanım işletiyor.Konaklamak için ağaç evleri,taş evleri yada çadırları tercih edebilirsiniz. Nefis bir köy kahvaltısıyla güne başlıyorsunuz.Sonra isterseniz yeşilliklerle çevrili gölün buz gibi sularına kendinizi bırakabilirsiniz.İsterseniz kampın dışına doğru bir yürüyüşe çıkabilir yada yoga ve meditasyon programlarına katılabilirsiniz.karnınızı acıktıran bol oksiyenli bir yürüyüşten sonra Müslüme hanımın pişirdiği geleneksel,lezzetli ve sağlıklı yemekleri iştahla yiyeceğinizden eminim.Kampta su kaynağına kurulmuş değirmenden yaklaşık 10 kw elektrik elde ediliyor ve herkese yetiyor.Akşamları kamp ateşinin çevresinde enstrümantal müzik eşliğinde güzel geçen gününüzü sonlandırabilir ve huzur,mutluluk dolu bir uykuya dalabilirsiniz.Eminim günlerin nasıl geçtiğini anlayamayacaksınız.Kazdağlarında yer alan bu kamp alanı ile ilgili videoyu buradan izleyebilirsiniz. Buradan da konaklama,ulaşım ve etkinlikler ile ilgili bilgilere ulaşabilirsiniz. Böyle ülkemizin akciğerleri olma özelliği taşıyan,bin bir çeşit çiçek ve canlı barındıran kazdağlarımızın altın arama şirketleri ve onlara izin verenler tarafından yok edilmesine izin vermeyelim.Kazdağlarının eteklerinden geçerken o gerçek ballardan,lezzetli zeytinlerden, zeytin yağlarından yeniden tadabilmek için, huzur ve mutluluk veren doğasında yeniden tatil yapabilmek için, oradaki eşsiz bitkilerin,hayvanların yok olmaması için,dünyamız,ülkemiz,kendimiz ve gelecekteki çocuklarımız ve torunlarımız için kazdağlarımızın yok edilmesine izin vermeyelim,dağımıza taşımıza,kurdumuza,kuşumuza sahip çıkalım.

http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=Detay&ArticleID=886146&Date=01.07.2008&CategoryID=77

Herkes heyecan içinde bekleşiyordu. Genç yürekler coşku dolu, biraz da ürkek… Listeler asılmış dediler,kapılara yürdü herkes.Onlarca genç yürek; heyecanlı, meraklı , ürkek… Yarınları hazırlamaya başlayacak olan öğretmenler. Görev yapacak köy okullarını öğrenmek içindi heyecanları..Okullarını öğrenenler, haritaların başındaydı hemen. Yakın mı ? Uzak mı? Yolu var mı? Sorulara yanıt aranıyordu. Oradaki bir yetkili eğitimci (!) açıklamalar yapıyordu. O’na , senin işin zor be öğretmenim dedi…Genç yüreği burkuldu ama, yine de ters bir bakışla savuşturdu yetkiliyi. Gidecek, çalışacaktı hangi şartlarda olursa olsun.