bildirgec.org

MİLLİ PİYANGODAN BÜYÜK İKRAMİYE SİZE ÇIKSAYDI…

Hayatımda hiç milli piyango almadım. Bir takım özel çekilişlere katıldım tabi. Bunlarda da pek şanslı olduğum söylenemez. En son Carrefour alışveriş çekilişinde şansım olsaydı, araba hediyesi bana çıkardı. Bu tür çekilişlerde kayda geçen kazancım hiç olmadı.

İlkokulda başarı derecemden dolayı, Milli Eğitim Bakanlığı Ankara Çankaya’da arsa hediye etmişti. Yine dünya malı konusunda nasibim olsaydı, şu an değeri trilyonları bulan bu arsa şimdi elimde olurdu. Velhasıl dünya malına hiç hasretim olmadı çok şükür. Sanırım bu yüzden çok zenginim şimdi.. Büyüklerimizin dediği gibi: “Kanaat gibi zenginlik yok.”

Bu yazıda, karşılık veren aşk yahut karşılığı olmayan aşkın âlametlerini cinsiyetlerin üzerinde arıyor, daha doğrusu kişilerin fiziksel özelliklerinde özellikle bakışlarında ve yüz mimiklerinde yaşanılan aşkın karşılıklı olup olmadığı araştırılmış.

Buradan hareketle rahatlıkla sorabiliriz; aşk karşılıklı olmak zorunda mıdır?

Tek taraflı aşk olabilse de, sınırları nelerdir?

Bence insan aşkına karşılık bulamayabilir, illâ her halükârda cicili bicili, karşılıklı, şen bir aşk yaşanma şansı her zaman mümkün olmayabilir…

sezen aksu yine yeni yenideni ne de güzel söylemiş..aysel gürelin gittiğine inanmak, güç. sanki hiçbir yerlere gitmeyecek gibiydi. ünzileyi her dinlediğimizde daha yıllarca hatırlayacağız ve daha nice şarkısı..iyi ki..
sadede geleyim. bir avuç kısa film daha tanıtacağım sizlere..geçen haftalarda sözünü ettiğim genç bir fotoğrafçı vardı. iki kısa film çekmiş: kimsesiz ve gel-git. özellikle gel-gite dikkat. kamera kullanımı, kamera açıları, ustaca.
doğru düzgün uzun metrajlı bir 12 eylül filmi yok diye üzülüyordum..ama kısa filmimiz var: yorgan..
kolye adlı bir başka film, önerim..
mutlaka izlemeniz gereken naif bir kısa film var şimdi sırada: pastel.

http://www.anayuregi.org/

aslında boş zamanı olan insanlar ne yapacaklarını düşünür bulamazlar ya bazen… neden gidip istasyonlarda,otobüs terminallerinde vs kimsesi olmayan yolculara el sallamak aklına gelmez hiç kimsenin?

-merhaba birader,yanlızmısın?
-evet
-kaç nolu perondan hareket edecek senin otobüs?
-52
-tamam…orada olacağım…bekle beni
– ??? bir şey anlamadım ama…görüşürüz
-eyvallah

şeklinde bir diyalog mesela ilginç olabilirdi.

Alıntı:Milliyet Gazetesi burda

Diyarbakır’daki çocuk yuvaları ve yetiştirme yurtlarının son 3 yıllık kayıtlarının incelenmesi sonucu, aralarında 2-3 yaşındakilerin de bulunduğu 34 çocuğun kayıp olduğu ortaya çıktı

‘bu kayıp çocuklara ne oldu?‘ sorusundan önce ‘ortadan kaybolan çocuklara Peter Pan’mı bakıyordu?’ diye sormak bence daha yerinde olur bu çocukların bakıcısı,gözetmeni,öğretmeni,varlıklarından haberdar olan biri yokmuydu da kayıp olduklarını 3 senenin kayıtlarını inceliyerek farkediyorsunuz,aralarından biri kaybolsa diğer çocuklar farkeder söyler,bakıcıları farkına varır,polis çağırılır,soruştrma başlatılır,araştırılır.Bir çocuk daha kaybolursa emniyet teşkilatı alarma geçirilir güvenlik önlemleri arttırılır.3 çocuk kaybolursa o bölgede kriz yaşanır,heryerde aranırlar,etrafa resimleri yapıştırılır ama 34 çocuk kayıp!!! kaybolan şemsiye değil çocuk!,bunun ismi ihmalkarlık olamaz.