İnsanın olduğu yerde tartışma ve zıtlaşma neredeyse kaçınılmaz bir olaydır. Gazeteleri okumamızdaki amaç da budur belki de. “Kim kime ne demiş?”, “kim kiminle tartışmış?”.. Hele işin içine ülkeler karışırsa tartışma hepten büyür, evrensel boyutlara ulaşır.
İlk tartışma Habil ile Kabil arasında yaşandı ve insanın yeryüzüne yayılmasıyla, günümüzde belki de doruk noktasına ulaştı. (tartışma programları, tartışma meydanları) Eskiden güçlü devletler yumruğunu azıcık gösterdi mi tartışmalar, haklar unutuluyordu. (Klasik bir örnek; Fransa’da dansın yaygınlaşmaya başlaması üzerine Kanuni Sultan Süleyman bir mektup yazarak dansın yasaklanmasını sağlamıştı, yani kimse bir hak iddia edememişti)
Ancak zamanla (belki de insan hakları beyannamesiyle ya da imparatorlukların tarih olmasıyla) halk devlet sistemine iyiden iyiye kafa tutmaya başladı. (Bunda cumhuriyet sistemine geçilmenin etkisi de yadırganamaz tabii ki.) İnsan haklarının korunmaya alınmasıyla her alanda fikrini özgürce ifade edebilme imkânı doğdu (tabi yine de her alanda değil ama). Tartışmalar, mitingler aldı başını gidiyor… Eskiden umursanmayan en basit haklar bile şu anda günümüzde şiddetle tartışılmakta. En basitinden eskiden hayvan haklarını savunan birisi olsa acaba ona nasıl tepki verilirdi.
