bildirgec.org

Bağımlılıklarımız ve özgürlüğümüz…
Aslında başlangıç kelimem bağımlılıklar olsada ben özgürlükten başlayacağım. Hani şu dilimizde her an söylediğimiz “Ben Özgürüm” kelimeleri varya işte ondan.
Özgürlük…

Nedir bu özgürlük ? Gerçekten özgür müyüz acaba ? Özgürlüğümüzün sınırları nasıl belirlenir, nelere endekslidir ? Özgürlüğün kesinlikle mümkün olmadığı bir nokta varmıdır ? Kendimizi gerçekten özgür ne zaman hissederiz ? Veya gerçekten özgür olabilir miyiz ?
İşte bu kadar sorudan sonra bağımlılıklarımıza geri dönebiliriz.

Çevremdeki herkese sesleniyorum, hatta isyan ediyorum. Bende bir insanım ya… Bana sana ne oldu, diye sormayın. Daha önce sizlere kırılmadıysam, alınmadıysam bu hiç bir zaman olmayacak demek değil. daha önce her ihtiyacınız olduğu zaman yanınızda oldum diye, birgün benimde yetersiz kalacağım anlamına gelmiyor.

İnsan bazen herkesten uzaklaşmak, kaçmak istiyor. Tüm bunlar sizin başınıza geldiğinde ben nasıl saygı duuyduysam sizde duyun bana… Ve beni yalnız bırakın, yalnız bırakın ki bende eski tanıdğınız ben olayım…

İnsan bazen kendinden uzaklaşır, kendi bile ağır gelir, istediği tekşey onca kalabalık arasında kaybolmak yok olmaktır. Kocaman bir boşlukta yalnız olsa dahi görülmemek ister. Kimse görmesin diye umut eder ama bilir ki, kocaman boşukta bir tek sen varsan oraya bakanların seni görmemesi imkansızdır.

Şimdi sana mutsuzluklar kraliçesinin hikayesini anlatacağım. Sessizce,sonuna kadar dinle..
Bir zamanlar öylesine, ilişki yaşamış olmak için birisinin elini tutan, gözlerine bakan bir kız varmış. Sonra bu arkadaşlık sona ermiş.Ve kız duygusal boşluklarının zirvesini yaşarken bir yandan da hayatına devam etmeye çalışıyormuş.Çoğu geceler içiyor, çoğu geceler bir yandan da hayatta kalma mücadelesi veriyormuş. Para kazanmak için içmediği gecelerde verdiği özel derslerle hem zamanını dolduruyor hem de bir işe yaradığını kendine kanıtlamak istiyormuş çünkü artık kanıtlayacağı kimsesi yokmuş. Kız bildiğiniz kızlardan değil. Çalışmasa ya da bir işe yaramasa mutlu olabilecek olanlardan değil. Bir baltaya sap olmanın peşinde hep. İşte kız bunların peşindeyken ders verdiği gecelerden birinin onun hayatını külliyen değiştireceğini nasılda bilebilirmiş. Biri yanaşmış yanına. Ne kadar güzel olduğunu, ona aşık olduğunu söylemiş bu kişi. Çocuk bilemezmiş kızın ne kadar duygusal olduğunu ne kadar aşka aç olduğunu ve bunun bir anlık değil hep olduğunu.. Kız çocuktan tanıdıkça çok hoşlanmış ve başlamış ilişkileri.
Başlarda her şey çok iyiymiş. Çocuk her sabah mesajlar atıyor ona doyamadığını her şekilde ifade ediyormuş. Çocuğun ilgisi kıskanılacak düzeydeymiş. Kız mutlu çocuk mutluymuş.

Yanılıyorsun çocuk!Hiçkimse seni benim kadar sevemez, hiç kimse sana bu kadar değer de vermiyor!Hiç bir arkadaşın senin en kötü(!) olayında yanında benim kadar olmadı,bulunmadı.Ve sen bunu anlamamakta inat ediyorsun.Arkadaşlarının dediklerini fazla önemsiyor, erkeklik egolarına yenik düşüyor,beni kırıyor,onlara değer üzerine değer katıyorsun.Yanlış yapıyorsun.Benden başka kimsenin senin için uykusuz kalmayacağını anlamıyorsun.Senin etrafında pervane olan bir ben varım ve sen bunu görmek istemiyorsun çünkü görürsen benim davrandığım gibi davranma zorunluluğu içinde hissedeceksin kendini ve bu seni gerecek,boğacak.