bildirgec.org

Gelirken sayısı belli olmayan, ne umutlar besledik,
İlk attığımız naralar da kim bilir neler sakladık.
Gözlerimizi açtığımız an, onun merhamet dolu bakışlarında,
Uçsuz bucaksız olan ummanına , üryan daldık.

Uykusuz geceler sabaha bağlanırken,
Nefeslerimiz an be an kulağında çınlarken,
Gelecek kaygısı taşımadan, dün, bugün, yarın demeden
Rahat kollarında güneşi gördük.

Hep yanımızda olacak, beraber yürüyeceğiz,
Beraber tırmanacağız, sarp merdivenleri,
Önümüzde biriken çakıl taşlarını ayıklayacak usanmadan,
Ve belki bir gün ansızın, çekip gidecek.

http://img211.imageshack.us/img211/7943/clipimage002me1.jpg

Gidişine bakıp kalacak, gözlerinde boğulan gözlerimiz,
Damarlarımızda akan kanı donacak,
Gözyaşlarımız, ta yüreğimizin derinliklerine akacak
Yara alacak üzerine titrediği canımız.

Söyleyecek bir şey bulamamak ne kötü değil mi? Ne kadar sık bulamayız söyleyecek şeyleri. Yada ne kadar sık söylediğimiz şeylerin söylemememiz gereken şeyler olduğunu söyleriz. Ne kadar çok özür dilersek o kadar cesaretimiz artar o kadar yavşaklaşırız işte… Sıradan olmamak için çabalarken ne kadar sıradanlaşırız oysa. Geleceği yaratmak için geçmişten oluruz ve ne kadar kafamız karışır bu karmaşada biz ne yaptığımızı bildiğimizi iddaa ederken. İnatla ve ısrarla eleştirilmekten nefret ederken ne kadar çok eleştiride bulunuruz. Ve her ikisininde hiç bir şeyi değiştirmediğini ne kadar geç farketmeyiz. Yanlışın yanlış olduğunu anlamak ne kadar felsefik bir hüzün taşır irade için. Bu durumlarda susmayı tercih ederim genelde. Ve sustukça o kadar çok yalan söylerizki kendimize. Başkalarına söylenen yalanları tercih eder oluruz ve alışkanlık haline getiririz bunu…

Sabaha vuran güneş rahatsız ediyordu. Ve daha kötusu sadece bu değildi.. Terlemiştim ve demir gibi üşüyordum. Ter kokusu rahatsızdı. Ölmekten korkmam duş almaktan korktuğum kadar. Çıktım yataktan.. Isınma gereksinimini karşılayamamış sobanın bacasına sarıldım.. Gece boyu belki bin kez öksürmüştüm. Okul “zerdevat”larını giyinip tuvalete çıktım. Yüzüme baktım. Uyumadığımdan çapak oluşmamıştı yine de serçe parmağımla çektim göz altlarımı. Uyanmıştım “Günaydın”

Evet onlara günaydın… Servislere doluşacak olanlar “günaydın” Gece yatağında üşümemiş olanlar “günaydın” Okulda da mutlu olabilen yada en azından günü kurtaranlar “günaydın”..!!