bildirgec.org

Gündem genellikle televizyon haberleri ile takip ediliyor. Haberlerde yer alan olaylara sadece seyirci kalmak kimilerine çok ağır geliyor. Onlar da kameralarını alıp, kendi görüntülerini hazırlama gereği duyuyor. Mesela, İranlı reformcular internette eylem videoları ile takip ediliyor. İşte “Video aktivizmi” tam da bu andan sonra başlıyor. Televizyonda yayınlanması pekte mümkün olmayan eylem, sosyal kampanya ve çevre sorunlarına karşı görüntüler objektife takılıyor. Sonra internet sayesinde büyük kitlelere yayılıyor.

Tonlarca insan!

Soylent Green (1973), Richard Fleischer‘ın, Harry Harrison’ın aynı adlı romanından uyarladığı, 2022 yılında, nüfusu kırk milyonu bulmuş bir New York şehrini sahne olarak kullanan bir karşıt-ütopya (distopya).
Aşırı nüfus artışı ve çevre kirliliğinin doğurduğu sera etkisi medeniyeti bitme noktasına yaklaştırmıştır. Öyleki yaşlı bir insan bir parça sığır eti görebildiğinde gözyaşlarına kapılmakta, eski güzel günleri görmeyen yaştaki bir adam musluktan akan suyu ve bir kalıp sabunu görünce çok şaşırmaktadır. Gerçek sebze, meyve bulmak zenginlerin bile güçlükle başarabildikleri bir şeydir. İnsanların bir kısmı bina merdivenlerinde yatıp kalkmakta, bu yeri başkalarına kaptırmamak için silahla nöbet beklemektedir. Makineler bozulmakta, tamirinde güçlük çekilmektedir. Ölen insanların cesetleri çöp öğütme merkezine gönderilmektedir.
Böyle bir dünyada (eski güzel günleri görememiş bir yaşta) yaşlı kâtibi Sol ile bir dairede yaşayan 14. Bölge dedektifi Thorn’un (Charlton Heston) önüne çözmesi için bir suikast vakası gelir. Bu davayı çözmek isteyen Thom korkunç gerçekle yüzleşmek zorunda kalır.
Filmin en etkileyici bölümü şu bence: Eski güzel günleri görme fırsatı olmuş Sol (Edward G. Robinson), 2022 yılının dünyasına bir türlü uyum sağlayamaz. Bir de herkesten gizlenen gerçeği öğrenince kararını verir. Yeni dünyaya uyum sağlayamayan insanlara mutlu bir ölüm imkânı sağlayan ve “Home / Yuva” gibi sıcacık bir ismi olan merkezlerden birine gider. Gerekli evrakları imzalar. Son derece nazik çalışanlar eşliğinde beğendiği renkteki odaya gider.

İnsanların yaşadıkları,çalıştıkları,dinlendikleri kısaca bir günlük zaman dilminin yaklaşık %90 ını geçirdikleri ortam ta kapalı yada yarım kapalı mekanlardır.Bulunduğumuz bu mekanların havasını ise yine kendi faaleyetlerimiz sonucu oluşturduğumuz gaz,toz ve organik buhar emisyonları ile kirletmekteyiz.Öyleki bazen bina içi hava kalitesi dış ortam hava kalitesi ile kıyaslanamayacak kadar kirli olabilmektedir.

Kapalı ortamlardaki hava kalitesini etki eden faaliyetlere;
-Isıtma ve soğutma sistemleri,
– Sigara içilmesi,
– Bina yapım ve izolasyon maddeleri,
– Aşırı kalabalık
– Mobilyalar ve döşeme maddeleri ve temizlik faaliyetleri,
– Kişisel bakım faaliyetleri
– Hobi ( lehim,tamirat,ilaçlama vb) faliyetleri,
– Elektrikli ve Elektronik ev aletlerinin çalıştırılmaları örnek olarak verilebilir.

21 Kasım 2008 yayımlanan Çevre Denetimi Yönetmeliği, çevre denetimleri ile ilgili önemli değişiklikler getiriyor. İlgili yönetmelikte: “Yönetmeliğin amacı, çevrenin korunması için tesis veya faaliyetin çalışmaya başlamasından sona erdirilmesine kadar olan süreçte çevre denetiminin usul ve esaslarını; denetim yapacak personelin, çevre yönetim birimi/çevre görevlisinin, çevre hizmeti konusunda yetkilendirilmiş firmaların nitelikleri ile yükümlülüklerini düzenlemektir.” denilmektedir.
Sanayi kuruluşlarının çevre denetim birimleri kurması veya bu konuda lisanslı firmalardan hizmet alması şartlarını getiren Çevre Denetimi Yönetmeliği; Ek-1 de yer alan tesisler için 01.07.2010, Ek-2’de yer alan tesisler için ise 01.01.2011 tarihine kadar gerekli düzenlemelerin yapılmasını öngörüyor.

karbonmetre testi

Yeşil Ekran programıyla çevre sorunlarına ele alan ntv nin sitesinde güzel bir test var. sorulan sorulara cevap verip dünyaya verdiğimiz zararı kaç ağaç dikerek telafi edebileceğimizi öğrenebiliyoruz. Benim 57 ağaç dikmem gerekiyormuş 🙂 bakalım sizin karneniz nasıl…

teste başlamak için tıkla

Temiz üretim kavramı ülkemizda sadece birkaç yıldır var. Özellikle küçük ve orta ölçekli işletmelere ciddi bir avantaj sağlayan metodlar ne yazık ki ülkemizde çok yavaş yaygınlaşıyor.

Temiz üretim (cleaner production) kavramı özellikle Birleşmiş Milletler Çevre Programı Akdeniz Eylem Planı (UNEP/MAP) bünyesinde ciddi bir araştırma ve geliştirme konusu.

“Temiz Üretim”de amaç sürdürülebilirliği sağlamak. Bunu sağlamak adına öncelikle ham madde ve kaynakların verimli kullanımı ve atığı kaynağında azaltma yöntemleri izleniyor. Şöyle bir yaklaşımla açıklama yapmak da mümkün: “Bir atıktan kurtulmanın en kolay yolu onu üretmemektir”.

Kocaeli İl Çevre ve Orman Müdürü yaptığı açıklamada yapılan ihbarlardan yola çıkarak Çerkeşli köyü‘nde yapılan araştırma sonucu 100 adet varil bulunmuş.Tehlikeli atık içerebileceği şüphelerini gidermek amacıyla İZAYDAŞ tarafından numuneler alınmış.Sonuçlar Pazartesi günü belli olacağı söyleniyor.Anlaşılan ülkemiz insanları hala akıllanmamışa benziyorlar.

http://zemin.terapad.com/index.cfm?fa=contentNews.newsDetails&newsID=38777&from=list

istanbul sokaklarında yürürken etrafta yatan pet şişe, kağıt v.b. çöp çeşitlerinden rahatsız oluyorum. daha önceden de bu çöpler göze batıyordu ama şu günlerdeki kadar rahatsız olmuyordum. yurtdışından misafirliğe gelen birkaç arkadaşımın neden istanbul sokaklarında çöp atacak yer olmadığını sormalarından sonra bu rahatsızlık daha da depreşti. Şu anda oturup internetten “çöp araştırması” yapıyorum ve istanbul’un ürettiği çöp korkutucu boyutlardaymış. istaç verilerine göre istanbul’da günlük çöp üretim miktarı 10.000 ton. Yine istaç verilerine göre en çok ise şunlar üretiliyor:

http://www.cnnturk.com/TURKIYE/haber_detay.asp?PID=318&haberID=388542