Küçükçekmece Belediyesi, 19 ile 22 Şubat arasını büyük yazar Cengiz Aytmatov için ayırmış. “Bozkırın Ozanı Cengiz Aytmatov Sinema Haftası” adı verilen etkinlikte iki sergi ve bir panele yer verilecek. Ayriyeten “Mankurt”, “İlk Öğretmen”, “Elveda Gülsarı”, “Selvi Boylum Al Yazmalım“, “Çocukluğumuzun Gökyüzü”, “Beyaz Gemi”, “Toprak Ana” adlı belgeselin gösterileceği etkinliğin detaylarına buradan ulaşabilirsiniz. Gösterimler, Sefaköy Kültür Merkezi ve Cennet Kültür Merkezi’nde yapılacak.
Kırgızistan’da 12 Aralık 1928 yılında doğan Aytmatov, ünlü bir sovyet ve kırgızdır. Hayatı boyunca edebiyat, gazetecilik, çevirmenlik ve siyaset alanlarında çalışmlar yapmıştır.
Talas eyaletinin Şeker köyünde doğan Cengiz Aytmatov‘un babası Torekul Aytmatov, ünlü bir devlet adamıydı. Torekul Aytmatov 1937 yılında tutuklandıktan sonra 1938 yılında taranarak öldürüldü. Annesi Nagima Hamziyevna Abdulvaliyeva ise bir tiyatro aktrisiydi.
28 Kasım – 4 Aralık tarihleri arasında üçüncüsü düzenlenecek olan Bursa İpek Yolu Film Festivali, farklı ülkelerden gönderilen uzun ve kısa metrajlı film gösterimleriyle Bursa’daki sinemaseverlere dolu dolu bir festival hazırlıyor.
İlk uzun metrajlı filmini çeken yönetmenlerin filmleri, “Uluslararası Altın Karagöz Uzun Metraj Film Yarışması” kapsamında desteklenirken, kısa metraj filmler için “Uusal Altın Karagöz Kısa Metraj Film Yarışması” ve “Uluslararası Altın Karagöz Kısa Metraj Film Yarışması” düzenleniyor. Kısa metraj filmlerin en önemli özelliği ise, ‘diyalogsuz’ olması.
‘Selvi Boylum Al Yazmalım‘, ‘Gün Olur Asra Bedel‘ başta olmak üzere gerek Türkiye’de gerekse Dünya’da tanınan eserlere sahip Kırgız yazar Cengiz Aytmatov hayatını kaybetti. Yaklaşık bir aydır Nürnberg/Almanya‘da komada bulunan yazar böbrek yetmezliği teşhisiyle hastaneye kaldırılmıştı…
Kaynak
turk dunyasi haftalık haber bülteni 12-18 Mayis 2008
bağdat büyükelçiliğimize silahlı saldırı
türkiye’nin bağdat büyükelçiliği’ni korumakla görevli tim üyelerine büyükelçilik yakınlarında
kimliği belirsiz kişilerce ateş açıldı. saldırıda yaralanan polis memuru ankara’ya nakledilirken tedavi altına alındı.
cengiz aytmatov hastaneye kaldırıldı
ünlü kırgız yazar cengiz aytmatov, tataristan´ın kazan şehrinde rahatsızlanarak hastaneye
kaldırıldı.
3. sayfa hikâyelerini sever misiniz, bilmiyorum. Okurken yok artık dediğiniz, bu kadarı da haksızlık diyerek isyan ettiğiniz zamanlar olur mu? Cevabınız evetse doğru yazıdasınız. Çünkü Zeki Demirkubuz sineması herşeyden önce 3. sayfa hikâyelerii anlatır. Hep bir kaybeden, hep hayatın sillesini yemiş, arabeks bir yön vardır. Bu yüzden ya sevilir ya nefret edilir. Bunun ortası yoktur. Cevabınız hayırsa devamını okumadan sizi başka bir yazıya alayım.
Isparta’da 1964 yılında doğan Demirkubuz; İletişim Fakültesi mezunudur. Aslında gazetecidir. Ama nedense bu alana hiç bulaşmaz. Onun yerine Zeki Ökten’in asistanlığını yapmaya başlar. Yıllar süren bu asistanlıktan sonra senaryolarını yazmaya başlar. Bütün filmlerinin senaryosu kendine aittir. Bir çoğunun senaryosunu çok önceden yazmış, gün ışığına çıkacağı günleri beklemektedir. Cebinde daha birçok kelimsei var. Zaman geldikçe onları da ortaya çıkaracaktır. Onu sevenler bilirler Demirkubuz bir kesimi, dönemi anlatır. Onun hikayelerinin kahramanları tutunamayanlardandır. Kendini tutunamayan sananlar değil, hakkaten tutunamayanlardır.
az önce kim bilir kaçıncı kez selvi boylum al yazmalımı seyrettim televizyonda. iyi ki dedim cengiz aytmatov yazmış. iyi ki atıf yılmaz çekmiş. iyi ki kadir inanır, türkan şoray, ahmet mekin oynamış.
şoray ve inanır karşılıklı gözleriyle oynuyorlar resmen. aradan otuz sene geçti geçmesine. ama vakit geçtikçe anlaşılıyor böyle iyi işlerin kıymeti. şarap gibi tıpkı.
atıf yılmazı da bu vesileyle bir kez daha anmış olalım..
Bu yerlerde trenler doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir…gider gelirdi..
Bu yerlerde demiryolunun her iki yanında ıssız, engin, sarı kumlu bozkırların özeği Sarı Özek uzar giderdi. Coğrafyada uzaklıklar nasıl Greenwich meridyeninden başlıyorsa, bu yerlerde de mesafeler demiryoluna göre hesaplanırdı. Trenler ise doğudan batıya, batıdan doğuya gider gelir, gider, gelirdi…
Bu yazı benim çok sevdiğim, dönüp dönüp tekrar okuduğum bir yazarın sizin nezdinizdeki izleklerini görmek için yazıldı. Benim onu okurken hissettiğim duyguları başkası da hissediyor mu? Yoksa bana has bir şey mi sorusuna cevap bulmaya çalışıyorum. Ayrıca sizin de onunla kısaca da olsa tanışmanız da etkendir.
12 aralık 1928 yılında Kırgızistan’ın Talos kasabasının Şeker köyünde doğmuştur. Kim bilir belki de bu yüzden bütün kitaplarında hep zor doğa koşulları, uçsuz bucaksız bozkırlar vardır. Zor bir çocukluk geçirmiş. Kitaplarında çocukluğunun izlerini aradığını anlatıyordu, bir yazıda. Kendisi ilk önce veterinerlik okumuş. Daha sonraysa edebiyat okumayı tercih etmiştir. Elveda Gülsarı kitabının kahramanı bir attır. Bu at üzerinden betimlemeler, sorgulamalar yapar. Veterinerlik bilgileri kitaplarındaki hayvan sevgisinde ortaya çıkar. Bir şekilde insanın hayvanlarla olan bağı umudu işaret eder. Beyaz Gemi’de yeniden görülen marallar umudu simgeler. Küçük çocuk her şeyin daha güzel olacağına inanmaya başlar.
