bildirgec.org

Dudağımı bıraktım koltukaltına
Elini her dokunduğunda dokun dudağıma
Terlediğinde aksın dudağımdan
Bir dudağım akmasın koltukaltından
Uyurken kaldır kollarını başının üzerine
Dudaklarım hava ile sevişsin
Andıkça dokun, dokundukça an
Aynaya her baktığımda
Dudaklarımın nerede kaldığına bakarcasına
Bakarken koltuk altına gör dudaklarımı
Gözlerim ağlasın da dudaklarım ağlamasın
Öpsün, öpsün, öpsün izi iz olana dek öpsün.
Durma, eğme başını, yokum diye
Sakın içlenme, sil hadi gözyaşını.
Her gece gelirim kuytuna
Sen sarsan da sarmasan da ben sararım
Sen yorulma…

-1-
Mutluluk… Çok mu uzak şimdi?

Ah o çocukluk yılları…

Küçücük şeylerden bile mutlu olunan o unutulmaz, çabucak, her güzel şey gibi ivedice bitiveren yıllar…

-2-
Henüz keder nedir bilmiyorsun. Yalnızlığı duymamışsın henüz. Ayrılığı yaşamamışsın hakkıyla. Ölümse aklında hiç. Bir tek acıyı biliyorsun. Azıcık o da. Plastik topun arkasından heyecanla koşuşturduğun toprak yolda iri bir taş yere çalıyor seni acımasızca. Palas pandıras öpüyorsun toprağı. Ama usulünce düşüyorsun.

-3-
Düşmeyi en iyi çocuklar bilir. Yıllar geçtikçe unutulur düşmenin adabı.

• onlara borcum yok
• telefonla armak zorunda değilim
• nasılsın demek zorunda değilim
• onların yeri bende bir yerlerde, ve o yer bende çok yer kaplamıyor
• hatalarıma kızmıyor, beni esnek bırakıyor
• sadık olmaları benim olduklarının yegane göstergesi, detaylarıma sadık olmak gerçek olmak için bekliyorlar.
• hayallerimle dha mutluyum çünkü, ruhumu istediğin yerinden öpen flue kırmızı dudakların arkasından, sıcak, saf gülüşünü getiriyor o güzel elmacık kemikleriyle bezenmiş.
• hayallerim tenime dokunmadan bana aşık, beni görmeden, düşünmeme karar vermeme izin veren umut tanrılarım benim. kendi aralarında da iyi geçiniyorlar. kıyametleri yok ziyanları yok.
• ben içerim onlar sarhoş, ben pembe onlar kırmızı, yuvarlanıp gideriz hayatın kıymıklarından seke seke.