Biryerlerden duyduk, geldik üye olduk, ettik netekim buraya. Güzel, hoş da, daha bismillahirrahmanirrahiyme deyip iki tane blog yolladık, üstelik düzgün bir Türkçe ve iyi olduğuna inandığımız bir üslup ile ilk heves yazdık, yazmaz olaydık. Daha klavyenin pikseli kurumadan yedik fırçanın genel müdürünü, kırdık kıçımızı, kuyruğunu kısmış it gibi oturduk.Bunları niçün mü yazıyorum efenim. Bakınız aradan geçmiş sekiz on gün. Hiç gıkımız çıkmış mı? Çıkmamış. E bi çıkarttırın yahu. Efenim, yaşımız olmuş elli beş küsür, emekli evkaf memuruyuz, biraz hörmet efenim hörmet! Sonra demezler mi adama, filanca bankanın müdürü Tahir bey’in kayınpederi Ebubekir Bey internet ortamlarında karizmayı yarmış yardırmış diye?Yazmayacaz bir daha blog mlog efenim, rahata erdiniz mi? Sarımsağı ekmişler dibine de işemişler, görüp göreceğin rahmet de bu demişler, naha da şoraya yazıyorum. Olmaz ki efeni.. a dur ewladım lafımı bitireyim şurda, hiç saygı kalmamış efenim bu yeni nesi.. aaa çekiştirme çocuğum aaaaaaaa üstüme iyilik sağlık.. yaw dur!?Neyse.Oy ve de oy.