Dışarıda farklı bir şeyler arayan çocuk, hevesini kırmak isteyen büyüklere inat koşar durmadan. Gördüğü her yeni şeye yeni isimler gereklidir. Kabullenmeler olmadan konuşabilmek en büyük özgürlüğüdür çocuğun. “Sistem” ise bir köşeden izlemektedir çocuğu, geçeceği yollara büyük boşluklar koyar. Çocuk bilmez bu boşlukların anlamını, yolu daraldıkça korkmaya başlar. Yürümek imkansız olmuştur artık ve bir daha hiç çıkamayacağını bilmeden bırakır kendini boşluklardan birine.
yorumlar
Phucken nihilists…
daha önce denenmemiş yolları seçen çocuklar korkmazlar gayya kuyusuna düşmekten.. için ferah ola.. onların yeri kuyunun dibidir.. ve sonucunu bilerek atlarlar o çukura..bu kabullenmişlik yok ise eğer.. çocuğun yaptığı riyadır.. ve zannetiğiniz acılara gark olması muhtemeldir..