Dün herkesten gizli gizli kar yağmış İstanbul’ daGökte kayan yıldızlar gibi, süzülmüş semadaGörenler dilek tutmuş, görmeyenler yasAvucunda yakalayanlar alıp kutulara koymuş, saklamış karıTeninde hissedebilenler ise huzur bulmuş, yetmiş bu onlaraBunu bana anlattığında benim de o karı görmüş olduğumubekler gibiydinHatta aynı dileği tutmanı dilemiştin, süzülen karlara bakıpArkasında bıraktığı izle kaybolan karı fark edinceEtrafına bakmıştın, senin gibi onları gören var mı diyeYoktu ama hiç kimse, sadece o an içinBazen o karları görebilmeyi dilemişimdirSenin sahip olduğun duyguları anlamak, onlara cevap vermekSana göre o an için ben vardım ve de tektimO karları senden başka bir tek ben görebilirdimAma göremedim senin gibi dünyayı ve mucizeleriGöremedim süzülen karları ve diğer anlattıklarınıTıpkı zamanında benim otobüs durağında gördüğüm kanatlı kediyi anlatmaya çalıştığım kızıno kediyi göremediği gibi
