Hadi seviş benimle

Loş bir oda(da)…Güneşle bezenmiş kızıllığın ortasına fırlatılmış bir tuval…Palette biriktirilmiş –müebbet günahların bekçileri– asil renkler…
Tensel bir arzunun izleri resmedilen…Ve parmak uçlarını andıran sabırsız –bekleme salonunda bekletilen ziyaretçiler gibi– fırça darbeleri…
Dokun gözerimdeki anlama, biraz siyah çal –soğukkanlı katilin mahalli– gözbebeklerime…
Ve ansızın –içindeki şehvetin rengi sızsın kadehten-bir ışıltı ekle bakışlarıma
Alıkoy kendini – bir günahı suça azmettirmekten– bir anda dudaklarıma dokunmaktan…
Ve sustur acıya renk veren kırmızıyı…Dokun saçlarıma –hapsolmuş duyguların firar edişini– izle omuz hizama inişinde…
Hatırla –özgürlüğe hasret kaçışında– duyumsadığın kokuyu…
Ve yaklaş!Boynumun uzunluğunda bitir sözcükleri – hücre cezasına çaptırılmış nefesimde– koyu bir gölge düşür sevgime…
Durma!İlerle göğüs boşluğumda dokundur –sentetik bir fırçada çıplaklığa– yumuşak geçişlerini…
Ve durakla karanlığın derinleştiği –susuz kalan kuyuya sarkışta–
çukurda…Şimdi fırlat tüm kıvrımları boşluğa, sert vuruşlarda – etek uçlarıma zevk katan ışıltıları– ıskala…
VeBu kez karanlığı arala – göz kamaştırıcı ışığı açıkla tende – bıraktığın tüm ıslak renklerde…
Ressam…
(foto için E.Ö’ye tşk.ler)