Kimimiz nişanlı, kimimiz evli … demiş türkü o tarihin en büyük kahramanlık hikayesini yazan insanları anlatırken. Kadınlarımızı anlatmış o türkü, bebeklerini soğuğa teslim etme pahasına, bir kurşunu soğuktan koruyan kadınlarımızı… Gençliğim eyvah diyen çocuklarımızı anlatmış, muhtemelen yar eli tutamamış bıyıkları terlememiş çocuklarımızı ….
Burada sanırım Yavuz Bingöl’ün söylediği bir Çanakkale Türküsü var.Fakat bence tartışılması gereken nokta, o yar eline değmeden, sadece belki bir göz teması için herşeyini feda edebilecek kahramanların neden hiç çekinmeden ölmeden mezara girebilecek kadar hayatlarından vazgeçebildiği. “Şu anda neden böyle alakasız bir bildiri yayınlıyorsun” diyen arkadaşlara saygı duyuyorum ama şu anda ülkemi benim rahat yaşamam için kendi hayatlarını veren o kahramanlar kadar sevebilirim sanıyorum ve diyorum ki ben de kendi torunlarıma tam bağımsız ve Ata’mın dediği gibi muasır medeniyetler seviyesinde bir ülke bırakmak istiyorum.Bu ülke aziz önderin dediği gibi dünyanın muasır medeniyetlerinin fersah fersah önünde olacak, sanırım Türkiye Cumhuriyeti kimliğine (bir kağıt parçasından bahsetmiyorum) sahip olan herkesin uğrunda herşeyini feda edebileceği bir ülke için bu ülkenin gençleri olarak, bu ülkenin vatandaşarı olarak, bizim hür, özgür bir ülkede yaşamamız için kendi hayatlarından olan o kahramanların çocukları,torunları olarak bu ülke için artık neleri yapmamız gerektiğini sorgulamak istiyorum.Arkadaşlar burada bu yazıyı okuyan herkes eminim ki, benden çok daha zeki, akıllı, kültürel olarak daha fazla birikime sahiptir. Lütfen ülkemiz böylesine önemli dönemeçteyken, binbir güçlükle bize bırakılmış bu ülke için fikir üretelim. Bu konunun altında veya başka bir yerde paylaşalım düşüncelerimizi… Sosyal, bilimsel, sportif… ama ne olursa olsun öyle fikirler söyleyelim ve bu fikirleri uygulayalım ki sonuç ülkemiz için tek bir sonuç getirsin :”Türkiye Cumhuriyeti muassır medeniyetler seviyesinin önüne geçecektir – MUSTAFA KEMAL ATATÜRK”
