Teğet geçerken acılar yitikliğimeYalnızlık kardeşim yalnızlık abimGünleri yaşarken bitkisel bir şekildeİçimde dikenli sarmaşıklarAcı sabit olana kadar yaralandımArtık acıyla sarıyorum yaralarımıDoktor da benim hastadaReçetem belli ama elim varmıyor yazmayaSonlanırken bazı şeyler diğerleri başlamadanVe alışmadan yaşamaya düzgün bir şekildeKördüğümleri çözemeden bilincimdenYalanı gerçeği karıştırarak yaşamakKısa nöbetler geçirip yitirmek kendiniHayatla bağları koparmakVe bırakmak her şeyi ardındaYeni bir başlangıç için