hayat her insana aynı ölçülerde yaşam hakkı sunmuyor..Benim çok sevdiğim bir ablam ,arkadaşım,saygı duyduğum değer bir kişiden bahsetmek istedim size;Çünkü hani bir anlayış vardır kişileri kaybedınce değeri anlaşır diye ,işte bu onunla ilgili :bu hanımı herkes tanımalı kendısını ınsanlara ve sağlıklarını korumaya adamış parayı her zaman araç olarak görmüş ve günün birinde kanser olduğunu öğreniyor fakat bu durum onun üzülmek ve ağlamak yerine daha çok problemlı insanlara zaman ayırmasını bakmasını sağladı birgün niçin bu kadar çok yoruyorsunuz kendınızı gıdın dınlenın eğlenın dedım fakat bana ben onlarla meşgul olunca mutlu oluyorum ve kendı derdımı unutuyorum demişti ve herkese yardım edıp kımseye bunu bellı etmezdi.böyle bir insan anlatılmaz mı iyi ki varsınız hocam .Ne mutlu bana ki sizin gibi birini tanımış oldum.hayat boyunca yüzünüzün hep gülmesi dileğiyle…