Oyunlar oynardık yalnızken bile.Sen sevimlisin derdin,gözlerime dalıp giderdin.Şarkılar dinlerdik,tanıdık sözler vardı içlerinde.Biz hep aynı nakaratı severdik.Çayı demli sevdiğin gibi,çiğköfteyi de acılı yerdin.Ben şekerini atıp karıştırdığımda,nasılda minnet duyardın bana.Dertlendiğin yada kızdığın zamanlarda,pek konuşmamı istemezdin,sende susardın zaten.Suskunluklarımızla gözgöze gelir,sonrasında sımsıkı sarılırdık birbirimize.Samimi olduğu kadar,sahipleniciydi kolların.Başımın döndüğünü anlardım, sevdamın sarhoşluğunda.Aşmak istediğim çok şey vardı sende.Hani derdin ya’ben kelimelere dökemiyorum duygularımı’ama kağıda da dökemedin.Hareketlermidir sadece aşkı anlatan?Duymam gerekmez miydi ne hissettiklerini? Sen yine başına buyruk oldun,özgür oldun.Kar mı sandın bunları,yoksa bana sahip olmak mı korkuttu seni;anlayamadım.Şarkılar göderdin bana,hatta söyledin.İçinde aşkta vardı nefrette.Sensiz olmuyor yerine konmuyor…..İkimizinde en sevdiği şarkıyı susturdun kendince.Bende acı var ama gözyaşı yok artık.Ağlayamamak ne tuhaf,oysa bilirsin beni,boncuk boncuk akar yaşlar gözümden.Sen farkında olmadan,bana ait bir çok şeyi aldın benden.Belkide bundandır mutsuzluğun,anlamsızlığın ve yokoluşun.Çözmeye çalışmıyorum artık seni.Anladımki zor değilsin.Zor olan benmişim sende.Oturduğumuz yerden kalkıp,küçük adımlarla uzaklaştın,bense uçurumlar atlıyorum.Yinede özlemlerim,alışkanlıklarım var sana dair.Artık çiğköfteyi arkadaşlarımla yiyorum.Sadece kendi çayımı karıştırıyor,senin farkını atlamıyorum.Şarkılar yine bizim,izlediğimiz komik videolar,yaptığımız espiriler,güldüğümüz insanlar,bizim dediğimiz danslar…Unutulmayan anılar var sende ve bende.Seni soğuturken içimde,bunlar hep sıcak kalacak.Hoşçakal koca çocuğum.Ben sarhoşluğumla büyümekteyim..