çok çok eskilerden beri klasiktir.sanatçı olursan aç kalacaksındır…Zaten sanatçı adamın ne umru olur para…Lidya’ların bulduğu, dünya geçmişinin en gereksiz maddesidir bu…(Joe Louis’in dediğidir gerçeğe en yakın hali”Aslında parayı sevmiyorum, ama sinirlerimi yatıştırıyor.”…)Sanatçı dünya tarihi boyunca aç olarak bilinmeli çünki sanatı doyurmak gerektiğinden kendi açlığa gebe kalacaktır.Günümüzde sanatsal faliyetlerin ticari pazarlamalardaki etkisineden dolayı daha bir kazanır oldu sanatçılar…maneviyat dışındada hala açlığın sınırında yaşamakta olan, sanatı anlaşılamamış birçok insan var.ne yapmalı bilinmez…